ΟΠΕΝΧΑΪΜΕΡ επιστήμονας για την ανθρωπότητα ή άνθρωπος για την επιστήμη;

 

ΡΟΜΠΕΡΤ ΟΠΕΝΧΑΙΜΕΡ-Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΚΑΙ Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ 

των  Sherwin Martin J. & Bird Kai  

Η έρευνα για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου διήρκεσε 25 χρόνια.  Η ιστορία του Οπενχάιμερ υπενθυμίζει ότι η εθνική ταυτότητα των Η.Π.Α. παραμένει στενά συνδεδεμένη με τον πολιτισμό της πυρηνικής εποχής.Αμφίσημη προσωπικότητα ( 1904-1967 )ο πατέρας της ατομικής βόμβας  όπως αμφίσημη είναι και η τεχνολογία. Ένα αμυντικό ή επιθετικό όπλο δεν παύει να είναι πάντοτε όπλο. Άραγε στο βωμό του κέρδους ή της επιβίωσης;  Οι αναζητήσεις μιας ιδιοφυίας αλλά και το βλέμμα ενός τρελού!  Για τους φιλελεύθερους συμβόλιζε τον άνθρωπο που αποκάλυπτε το ανήθικο πρόσωπο της Δεξιάς. Για τους πολιτικούς του εχθρούς ήταν ένας κομμουνιστής, ένας αποδεδειγμένος ψεύτης.Γοητευτικός, μανιώδης καπνιστής, ψηλός και αδύνατος, γνώστης των αρχαίων ελληνικών, φίλος της γαλλικής και ρωσικής λογοτεχνίας, λάτρης της ποίησης και του γυναικείου φύλου: ένας εθνικός ήρωας, υπόδειγμα επιστήμονα-δημόσιου λειτουργού.Ήταν ένας λαμπρός άνδρας που βίωσε τόσο τον θρίαμβο όσο και την τραγωδία.

 

 Ο ίδιος ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ έλεγε «Δεν θα  φοβηθούν την ατομική ενέργεια  ώσπου να την καταλάβουν. Και δεν θα την καταλάβουν ώσπου να τη χρησιμοποιήσουν. Με τη θεωρία φτάνεις μόνο μέχρις ενός σημείου.»

Η πρώτη δοκιμή ατομικής βόμβας έγινε στην έρημο του Alamogordo στο Νέο Μεξικό στις 16 Ιουλίου 1945 – με το κωδικό όνομα «Trinity». Ο Οπενχάιμερ ανέφερε αργότερα ότι του έφερε στο μυαλό αυτά τα λόγια από την Μπαγκαβάντ Γκίτα: «Τώρα έγινα ο Θάνατος, ο καταστροφέας των κόσμων».

Σε μια συνέλευση στο Λος Άλαμος στις 6 Αυγούστου (το βράδυ του βομβαρδισμού της Χιροσίμα), ο Οπενχάιμερ εξέφρασε τη λύπη του που το όπλο δεν ήταν διαθέσιμο εγκαίρως για να χρησιμοποιηθεί εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας. Ωστόσο, ο ίδιος και πολλοί από το προσωπικό του προγράμματος ήταν αναστατωμένοι για τον βομβαρδισμό του Ναγκασάκι, καθώς δεν θεωρούσαν ότι η δεύτερη βόμβα ήταν απαραίτητη από στρατιωτική άποψη.

 

Ο Κρίστοφερ Νόλαν ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης της ταινίας δηλώνει  «Ήθελα να μεταφέρω το κοινό στο μυαλό και την εμπειρία ενός ανθρώπου που βρέθηκε στο κέντρο της μεγαλύτερης αλλαγής στην ιστορία.Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο που έζησε ποτέ. Δημιούργησε τον κόσμο στον οποίο ζούμε, καλώς ή κακώς. Και πρέπει να δούμε την ιστορία του για να τον πιστέψουμε». 

Βραβεύτηκε, τιμήθηκε για τις υπηρεσίες του ως διευθυντής του Λος Άλαμος,  με το Μετάλλιο Αξίας από τον πρόεδρο Χάρι Σ. Τρούμαν το 1946. Την στιγμή της βράβευσης, ο Οπενχάιμερ είπε: «Κύριε πρόεδρε, έχω αίμα στα χέρια μου» αλλά και κατηγορήθηκε , εξευτελίστηκε το 1954   ως επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια των Η.Π.Α.για προηγούμενη εμπλοκή του με κομμουνιστικές οργανώσεις, με ισχυρισμούς ότι ήταν κατάσκοπος της Σοβιετικής Ένωσης.Μία δεκαετία μετά από την ακρόαση του 1954, ο πρόεδρος Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι του απένειμε το βραβείο «Ενρίκο Φέρμι» ως χειρονομία πολιτικής αποκατάστασης.Μαζί με τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, τον Μπέρτραντ Ράσελ και τον Τζόζεφ Ρότμπλατ, ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ ίδρυσε την Παγκόσμια Ακαδημία Τέχνης και Επιστήμης το 1960.

Ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Φυσικής τρεις φορές, το 1945, το 1951 και το 1967, αλλά δεν το κέρδισε ποτέ.

Η ταινία ξεκινάει με τον Προμηθέα και τη φωτιά και τελειώνει με το διάλογο του Αϊνστάιν και του Οπενχάϊμερ για την αξία του  δώρου  στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.

Ας μην ξεχνάμε και τα λόγια του Σεφέρη: Η μηχανή δεν έχει ούτε ήθος , ούτε ύφος!!!

Από τον άνθρωπο, από τον χειριστή, από τον ιστορικό, από τον πολιτικό,  από τον αναγνώστη, από τον κριτικό θεατή εξαρτώνται όλα!!!

Η πολιτική φιλοσοφία και η ηθική είναι υποδιαιρέσεις της πρακτικής φιλοσοφίας. Ποια θα επικρατήσει;