ΕΚΟΥΣΙΑ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ- ΑΕΤΟΣ

Αετός

ΜΕΓΑΛΕΙΟ- ΔΥΝΑΜΗ- ΑΝΑΝΕΩΣΗ- ΘΑΝΑΤΟΣ

Ζηλεύουμε τα φτερά ή το πέταγμά του;

Με το κεφάλι ψηλά, στο χώμα θα ξαπλώσει και….

Δεν γονατίζει ο αετός

Δεν κλαίει και ας πονάει

Τον αγκαλιάζει ο ουρανός

Και όταν στους ώμους πληγωθεί

Δεν παύει να πετάει

….

Δεν γονατίζει ο αετός

 Ξέρει τη δύναμη του

 Ποτέ στη γη δεν ξεψυχά

 Βρίσκει φωλιά σε μια κορφή

 Και αφήνει την πνοή του

Είναι  ανθρώπινο το δικαίωμα της ζωής και ανθρώπινο το δικαίωμα του θανάτου;

Πώς πεθαίνει ο αετός;

Όταν νιώθουν ότι ήρθε η ώρα να φύγουν, ότι έχουν ήδη εξαντληθεί, ανεβαίνουν στο ψηλότερο βουνό, αναζητούν την υψηλότερη κορυφή για να περιμένουν να έρθει ο θάνατος, δεν παραπονιούνται και δεν λυπούνται. Όπως η μεταμόρφωση που γίνεται στην ηλικία των 40 ετών, έτσι και ο θάνατος είναι κάτι το αγνό ένστικτο του όντος, γι' αυτό δεν βρίσκουμε ποτέ ένα πτώμα αετού, είναι εκεί στην υψηλότερη κορυφή, εκεί που κανείς μας δεν μπορεί να φτάσει, και πηγαίνουν εκεί ακριβώς γι' αυτό, ώστε να έχουν τα τελευταία λεπτά ξεκούρασης και ηρεμίας, χωρίς να τους ενοχλεί κανένας κίνδυνος ή θηρευτής.

Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου  Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Σαν τον αετό είχα φτερά

και πέταγα και πέταγα πολύ ψηλά

 μα ένα χέρι λατρεμένο

ένα χέρι λατρευτό

 μου τα κόβει τα φτερά μου

 για να μη ψηλά πετώ.

 Είμ' αετός χωρίς φτερά

 χωρίς αγάπη και χαρά

 χωρίς αγάπη και χαρά

 είμ' αετός χωρίς φτερά

Το χέρι αυτό το λατρευτό μες στη ζωή

 μες στη ζωή θα τ' αγαπώ

 ότι και να μου 'χει κάνει

 όλα του τα συγχωρώ

με φτερούγες τσακισμένες

 πάντα εγώ θα τ' αγαπώ.

Το δικαίωμα του ανθρώπου στο θάνατο νομολογιακά, τουλάχιστον, μέχρι σήμερα δεν δείχνει να είναι αποδεκτό, αν και η ευθανασία είναι νόμιμη πράξη υπό όρους στην Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Ιαπωνία, την Κολομβία, την Ελβετία, τον Καναδά και εσχάτως στην Ισπανία. Συγκεκριμένα, ο κ. Χριστοφής( νομικός με εξειδίκευση στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο) δήλωσε τα εξής: «Η ευθανασία αποτελεί ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο θέμα το οποίο ουσιαστικά βρίσκεται ανάμεσα σε ένα δίπολο, του δικαιώματος του ανθρώπου να αποφασίζει να ζει ή να πεθαίνει όπως εκείνος θέλει και το κατά πόσο το κοινωνικό σύνολο και το κράτος γενικότερα έχει υποχρέωση να προστατεύει το ύψιστο αγαθό της ζωής απέναντι σε όποιον επιχειρεί να το επιβουλευθεί ή και να το καταργήσει. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, «κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στη ζωή». Το ερώτημα και ο προβληματισμός για τη συγκεκριμένη συζήτηση είναι εάν το κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα και στο θάνατο.

Οι αετοί είναι τα πουλιά που ζουν περισσότερο, από 70 έως 95 χρόνια είναι ο μέσος όρος, εκτός του ότι είναι αυτά που πετούν πιο ψηλά. Έχουν την καλύτερη όραση και είναι σε θέση να φτάσουν στο ψηλότερο βουνό. Προτιμούν να φτιάχνουν τις φωλιές τους στις κορυφές των βουνών, στις κορυφές των δέντρων, στα υψηλότερα δυνατά σημεία. Οι αετοί που έχουν παγιδευτεί σε αιχμαλωσία μπορούν να ζήσουν μέχρι 65 χρόνια.

Συμβαίνει όταν φτάσει στην ηλικία των 40 ετών, τα νύχια του αετού είναι ήδη γιγαντιαία, εμποδίζοντάς τον να τραφεί, δεν έχει καμία δύναμη, το ράμφος του είναι σχεδόν σάπιο και κυρτό, και τα παλιά φτερά δεν είναι πια τόσο χρήσιμα όσο πριν. Έτσι ο αετός, συνειδητοποιώντας όλα αυτά, ανεβαίνει στο ψηλότερο βουνό, όπου μπορεί να είναι μόνος του, και αρχίζει να χτυπάει το ράμφος του σε κάποιο βράχο, το κάνει ξανά και ξανά. Βγάζει τα παλιά φτερά ώστε να μεγαλώσουν και τα καινούργια, με τα νύχια κάνει το ίδιο όπως και με το ράμφος , τα χτυπάει στα βράχια μέχρι να σπάσουν και να μεγαλώσουν ξανά. Αυτό πρακτικά κάνει τον αετό να ξαναγεννηθεί, δεν έχει πια εκείνο το παλιό κουφάρι, και αφού περάσει 5 μήνες μόνος του, 150 μέρες, αρχίζει να έχει καινούργια φτερά, καινούργια νύχια. Αυτή η μεταμόρφωση συμβαίνει φυσικά, είναι μια ενστικτώδης ενέργεια του ζώου, είναι μια υπόθεση ζωής ή θανάτου. Η δύναμη, το θάρρος, η αποφασιστικότητα, η συγκέντρωση, η εστίαση, η πειθαρχία είναι χαρακτηριστικά που μπορούμε να δούμε σε αυτή τη μεταμόρφωση του αετού.

Έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλά οικόσημα του στρατού.

Στον χριστιανισμό είναι σύμβολο ενός έξυπνου ανθρώπου, διορατικού, που βλέπει καλά και είναι ταλαντούχος.

Στην ελληνική μυθολογία αντιπροσωπεύει τη μορφή του Δία.

Θεωρείται το εθνικό ζώο των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γκάνας, της Γερμανίας και του Βελγίου.

Υπήρξε επίσης το σύμβολο του Γ' Ράιχ της ναζιστικής Γερμανίας,της αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα

 και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως μασκότ για ποδοσφαιρικές ομάδες όπως η Μπενφίκα, η Σπορτ Λισσαβόνα, η Βιτόρια κ.ά.

 Για τους Κινέζους είναι σύμβολο θάρρους,για τους Κέλτες σύμβολο ανανέωσης και αναγέννησης.

Στην αλχημεία, ο αετός συμβολίζει την αλλαγή από μέταλλο σε χρυσό, τη μετατροπή από μια ακάθαρτη ουσία σε μια εντελώς καθαρή. Αντιπροσωπεύει τον αέρα και επίσης τον υδράργυρο, που σημαίνει ανανέωση και αναγέννηση.

Υπάρχει επίσης το σύμβολο του δικέφαλου αετού, που χρησιμοποιείται ευρέως σε οικόσημα και αντιπροσωπεύει τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τόσο τη Δυτική όσο και την Ανατολική, όπου το ένα κεφάλι του αετού είναι στραμμένο προς τη Ρώμη και το άλλο προς το Βυζάντιο.

Στίχοι: Σπύρος Γιατράς Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης & Ειρήνη Χρυσοβέργη

Και αν μoυ κάψεις τα φτερά

vα μηv ξαvαπετάξω,

απ’ της φωτιάς μoυ τov καπvό

 πάλι ψηλά θα φτάσω.

 Ο αετός πεθαίvει στov αέρα,

ελεύθερoς και δυvατός.

Της απovιάς όταv τov βρίσκει σφαίρα,

τov αγκαλιάζει o ουρανός.

 Τo αετίσιο δάκρυ μoυ

 στo χώμα δεv θα φτάvει.

Θα με ζητάς τα δειλιvά

κι ύπvoς δε θα σε πιάvει.

Πολλοί πιστεύουν πως η ηθική φιλοσοφία είναι μάταιο εγχείρημα, επειδή:
α) οι ηθικές κρίσεις είναι καθαρά υποκειμενικές, συναισθηματικές αντιδράσεις·
β) τα κριτήρια της ηθικής αξίας είναι σχετικά και ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή, τον πολιτισμό και την κοινωνία·
γ) τα κίνητρα της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι τελείως εγωιστικά·
δ) δεν πράττουμε ποτέ πραγματικά ελεύθερα και γι’ αυτό δεν είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας·
ε) δεν έχει κανείς λόγο να υιοθετήσει μια ηθική στάση ζωής.

Όσο πλησιάζει η Στιγμή, τόσο το μόνο πρόσωπο που βλέπω απέναντι θα είναι το Εγώ μου – «λάμνει ο Οδυσσέας, ήσυχα καθίζει ο Θάνατος στην πλώρα – κι είναι απαράλλαχτος ο Οδυσσέας»  ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ  

ἔσοπτρον>κάτοπτρον= καθρέφτης   (για τον έσω ή τον έξω κόσμο μας)  

εις / κατά  + όψομαι (Μέλλοντας του οράω-ω)

ανά-βαση ή υπέρ- βαση  (ανά / υπέρ + βαίνω)

 

Τελικά , η πρόθεση κάνει τη διαφορά!!!!