Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Η Ποίηση είναι στοχασμός
Η Ποίηση είναι σκέψη.
Η Ποίηση είναι σαν ένας δρόμος που έχει αρχή μα όχι τέλος.
Έχει αμέτρητα μονοπάτια
και αμέτρητες δυνατότητες.
                                           Μαρία Κόκκορη Β2
Ποίηση είναι ένα λουλούδι. Η μαγεία που κρύβει κάτι μικρό, κάτι που με την πρώτη ματιά , την πρώτη ανάγνωση δεν δείχνει τη σπουδαιότητα και την αξία του. Ποίηση είναι το ταξίδι της ψυχής σε μέρη που μόνο αυτή μπορεί να φτάσει. Δεν διδάσκεται ούτε μαθαίνεται γιατί είναι κάτι μοναδικό για τον καθένα. Είναι τα συναισθήματα και οι σκέψεις αποτυπωμένα με τον πιο αληθινό τρόπο σ΄ένα κομμάτι χαρτί. Και ποιος κρίνει αν ένα ποίημα είναι καλό ή όχι; Υπάρχουν κανόνες και όρια στα συναισθήματα;Μήπως είναι ο καλύτερος τρόπος να εκφραστεί η αγάπη, η ελευθερία, η μοναξιά, η θλίψη, ο έρωτας;
              Νικολέτα Δουλκερίδου Β2
Η Ποίηση είναι ένας τρόπος έκφρασης καταστάσεων και συναισθημάτων. Είναι ένα καταφύγιο στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Μέσα από την ποίηση παίρνουμε απαντήσεις σε ερωτήματα που μας απασχολούν από υπαρξιακά έως απλά καθημερινά. Η Ποίηση είναι ένας τρόπος ζωής μα πάνω από όλα είναι ένα μάθημα ζωής ,ίσως, και το σημαντικότερο που υπάρχει.
       Μαρία Καρπέλη Β2
Η Ποίηση είναι το φευγαλέο και το μεγαλειώδες. Είναι τραγούδι γι αυτούς που ξέρουν να τραγουδούν, είναι κραυγή γι αυτούς που μπορούν και μιλούν. Εν ολίγοις είναι ζωή και τρόπος ζωής. Γεννιέται εκεί που κλείνει κανείς τα μάτια και ακολουθεί το ένστιχτο, την ψυχή. Η Ποίηση είναι λαχτάρα, πηγή έμπνευσης, ελευθερία.
                              Αθηνά Κότογλου
Η Ποίηση για μένα είναι τρόπος έκφρασης. Γράφεις στιχάκια και πίσω από αυτά κρύβεις βιώματα ή καταστάσειςτης ζωής σου. Έχεις κάποιον ή κάτι στο μυαλό σου και γράφεις για αυτό. Είναι ένας τρόπος να εκφράσεις αυτά που νοιώθεις κρυφά με τρόπο έμμεσο.Αφιερώνεις σε κάποιον ένα ποίημα και μέσα του κρύβονται όσα νοιώθεις και θέλεις να πεις,αλλά ο φόβος της κατά πρόσωπο αποκάλυψης σε τρομάζει, ενώ ένα ποίημα εκφράζει όλα αυτά που εσύ φοβάσαι με τη σιγουριά πως είναι λόγια άλλου και όχι δικά σου, πράγμα που μετριάζει την ενδεχόμενη απόρριψη και αφήνει τον άλλον να καταλάβει όσα έμμεσα εννοούνται.          Ζωή Καραμάτσκου
Η Ποίηση είναι ένας  ιδιόμορφος και λυρικός τρόπος έκφρασης που συνήθως δεν απευθύνεται στο ευρύ κοινωνικό φάσμα και θα πρέπει να έχει ειδικό ενδιαφέρον κανείς για να διαβάσει ποίηση. Η ποίηση συχνά μου είναι δύσκολη στην κατανόηση για αυτό προτιμώ την μελοποιημένη ποίηση.
Κυριακή Ζαφειροπούλου
Η Ποίηση είναι ένα καταφύγιο των ανθρώπων που θέλουν να εκφράσουν και να διηγηθούνε συναισθήματα, ιστορίες ή ακόμη να δώσουν και συμβουλές ώστε να βάλλουν τους ανθρώπους να σκεφτούν , να προβληματιστούν και να διδαχθούν.           Δημήτρης Θαλασσινός
Η Ποίηση για εμένα είναι η αποτύπωση των σκέψεων μας στο χαρτί. Δεν είναι βέβαια τόσο απλό διότι θα ήμασταν όλοι ποιητές. Η ποίηση , λοιπόν, δεν είναι για όλους. Οι ποιητές είναι ένα συγκεκριμένο ''είδος'' ανθρώπων που έχουν τη δυνατότητα να μεταδίδουν την κοσμοθεωρία τους μέσα από τα ποιήματά τους. Εκτός από τις σκέψεις μας , η ποίηση περιέχει και τις πεποιθήσεις μας. Για να ασχοληθεί κάποιος , χρειάζεται να διαθέτει σοφία αλλά και τρέλα ταυτόχρονα. Κατά τη γνώμη μου, αυτό το στοιχείο που κάνει την ποίηση μυστηριώδη, είναι η μελωδία και η αρμονία στους στίχους της , αλλιώς θα ήταν ένα πεζό κείμενο. Κάποιες φορές, λοιπόν, η ποίηση με ηρεμεί  και άλλες με παθιάζει. Με κάνει να σκέφτομαι επίμονα το νόημά της. Εκεί ακριβώς βρίσκεται η μαγεία της ποίησης.   Μαρία Κρυστάλλη
Η Ποίηση είναι ένα ποτάμι. Η μαγεία που μας προκαλεί η εικόνα και ο ήχος που κυλά το ποτάμι μοιάζει με την ποίηση. Είναι κάτι όμορφο, ένα ταξίδι ψυχής σε μέρη και σε τόπους που μόνο αυτή με το δικό της μοναδικό και μαγικό τρόπο μπορεί να μας πάει. Η ποίηση δεν μαθαίνεται διότι για τον καθένα από εμάς είναι κάτι διαφορετικό γιατί οι σκέψεις και τα συναισθήματα που μας διακατέχουν , διαφέρουν. Η ποίηση ,επιπροσθέτως είναι οι σκέψεις και οι εικόνες αποτυπωμένες σε ένα κομμάτι χαρτί, χωρις φραγμούς γιατί ούτε τα συναισθήματα μπορείς να τα περιορίσεις ούτε τα πάθη της ψυχής.
                                                 Ξένια  Κυριακίδου    Β2

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

"Ξέρετε ποια είναι η αφορμή της οικονομικής κρίσης; Θα γελάσετε. Η αφθονία. Μάλιστα. Βουνά μαζεύτηκαν τα αγαθά κι οι άνθρωποι πεθαίνουν απ΄ την πείνα. Στη Βραζιλία ρίχνουν τον καφέ στα ποτάμια. Στον Καναδά και στην Αμερική καίνε ολόκληρα βουνά από σιτάρι, κι όποιος νηστικός πλησιάσει ν΄ αρπάξει μια μισοκαρβουνιασμένη φούχτα τουφεκίζεται. Πώς μπορείς να ζεις σ΄ έναν κόσμο με τόσην αδικία και να μην το ξεφωνίζεις κάθε ώρα, κάθε μέρα; Και πώς να μην εξεγείρεσαι; Φυσικά, αν θέλεις, μπορείς να μείνεις ήσυχος. Να κοιτάξεις τον εαυτούλη σου. Μα τότε, πώς θα ΄χεις το δικαίωμα να λέγεσαι άνθρωπος;"

Από το βιβλίο του Μ. Λουντέμη: "Κάτω απ΄ τα κάστρα της ελπίδας", το τελευταίο κατά σειρά της "τετραλογίας του Μέλιου".





Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015



                  

Τα μάτια του ανθρώπου βλέπουν το Θεό καθαρότερα μέσα από τα δάκρυα.

ΓΚΑΙΤΕ


Πεταλούδες ζουν από τα δάκρυα χελώνας

xelwnes2

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

Φιλοσοφίας σκέψεις!

Και πώς γίνεται να θέλω να ζω κι απλά να υπάρχω;
Ακούω μουσικές που δημιουργούν συναισθήματα.
Ακούω και νιώθω σκιές να μ' ακολουθούν, ακόμη κι αν ακίνητη είμαι.
Κάτω απ'  το φως μιας λάμπας που καίει για να φωτίζει ελάχιστα ένα σκοτεινό δρομάκι.
Φωτίζει και δείχνει να έχει αποκτήσει κάποιο νόημα.
Ακόμη κι αν η έννοια λάμπα είναι κάτι ασήμαντο.
Στα σκοτάδια του μυαλού υπάρχει κανένα τέτοιο φως;
Κι αν όχι;
Μπορούμε να τοποθετήσουμε εμείς ένα;
Κι αν το βάλουμε... τότε τι θα γίνει;
Το σκοτεινό εκείνο μέρος θα αρχίσει να δείχνει τις πληροφορίες που ήταν κρυμμένες;
Ή μήπως θα ανοίξει κάποιος χώρος αποθήκευσης για νέες πληροφορίες;
Μήπως μπορούν να υπάρχουν περιπτώσεις που συμβαίνουν και τα δυο;
και απλά να αξιολογούνται και να επιλέγονται με βάση κάποιων κριτηρίων;
Αυτά τα κριτήρια υπάρχουν για να διαχωρίζουν.
Διαχωρισμός βασικών εννοιών που διαφέρουν και μοιάζουν μεταξύ τους.
Το πόσο πολύ διαφέρουν... όχι... δεν είναι ποτέ το ίδιο... εξαρτάται... κι αυτό το "εξαρτάται"!
Έχει γίνει λέξη κλειδί. Δηλώνει ότι σε αυτή την έννοια υπάρχουν αυτά τα κριτήρια διαχωρισμού.
Όμως είναι απαραίτητο να διαχωρίζεις έννοιες, αντικείμενα, πράξεις, άτομα;
Σίγουρα είναι! Διευκρινίζεις την έννοιά σου.
Μήπως όμως αυτός ο διαχωρισμός φέρει επιπτώσεις;
Ο άνθρωπος με τον διαχωρισμό ξεχωρίζει ταυτόχρονα το όμοερφο από το άσχημο.
Βασικός διαχωρισμός κριτηρίων.
Μια έννοια όπως "άνθρωπος" χαρακτηρίζεται αναλόγως την ηθική του ατόμου που την διαχωρίζει ως "όμορφος άνθρωπος" ή "άσχημος".
Επίσης, όταν κάποιος θωρεί ότι ο "λευκός άνθρωπος" είναι το ωραίο, μπορεί και το τοποθετεί στα θετικά της ηθικής του, ενώ στα αρνητικά μπορεί να προσθέσει τον "μαύρο άνθρωπο".
Η ηθική του ανθρώπου όταν μπλέκεται με τα κριτήρια μπορεί να φέρει την καταστροφή.
Οπότε "εξαρτάται" ο διαχωρισμός από την ηθική.
Από ποιους κανόνες η ηθική μας διαμορφώνεται;
Από το περιβάλλον μας,
τις εμπειρίες μας,
τον τρόπο που ζούμε την κάθε μέρα...
...ακόμη κι από την μουσική που ακούμε...
...κι αυτή η "μουσική"... μου δημιουργεί συναισθήματα!

Κυζάκη Δήμητρα Β2