Ο Σιντάρτα έχει προδιαγεγραμμένο μέλλον, τις αρετές και την αποδοχή όλων, αλλά η ψυχή του είναι ανήσυχη. Ανήσυχο πνεύμα που αναζητά την αλήθεια και μόλις τη βρει, αμφισβητεί τη μοναδικότητά της για να ξεκινήσει την αναζήτησή της από την αρχή. Με γενναία ψυχή, αφήνει ό, τι κατέκτησε, στις πράξεις και στα λόγια του δεν υπάρχει φοβισμένη πτυχή.
Ο ήρωας κινείται από τη μοναχικότητα στο σχετίζεσθαι και από
Και όσο μαθαίνει, αφήνεται να ξεχάσει αγνοώντας το εγώ του, βαδίζοντας προς το φως. Κατανοώντας τη μία αλήθεια, πως η αλήθεια δεν μπορεί να είναι μία.
Το βιβλίο θυμίζει την αγωνία του Καζαντζάκη που αναζητά την ουσία συγκρίνοντας τη ζωή του με του Ζορμπά, που ζυγίζει τη λογική και τα πάθη, τις βαθύτερες σκέψεις και την απλή χαρά του βιώματος. Θυμίζει και τον γλάρο Ιωανάθαν, την πορεία του που χαρακτηρίζεται από το στοιχείο του αέναου, του μη σταθερού, του άφταστου,
της ψυχής που διαρκώς μεταβάλλεται, με στόχο να αναγεννάται στο άπειρο.
Το παραμύθι του Έρμαν Έσσε είναι ένα δώρο προς τον φίλο του Ρομαίν Ρολάν και ένα δώρο-υπενθύμιση στον Άνθρωπο, να μην είναι απόλυτος, να πατά στέρεα στη γη, να θυμάται ότι μπορεί να μάθει από τον καθένα και το καθετί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου