Στην Ελλάδα, ο γερανός δεν φωλιάζει αλλά είναι διαβατικός από τη χώρα...
Στη μνήμη της Sadako Sasaki και των χιλιάδων παιδιών που έπεσαν θύματα της επίθεσης στη Χιροσίμα, στις 5 Μαΐου του 1958 αποκαλύφθηκε το Μνημείο Ειρήνης (ο χάλκινος γερανός) της Χιροσίμα.
ΙΒΥΚΟΣ
Λυρικός ποιητής (6ος αι.π.Χ.) από το Ρήγιον, ελληνική αποικία της Κάτω Ιταλίας.Κατατάχθηκε από τους Αλεξανδρινούς γραμματικούς πέμπτος ή έκτος στον «Κανόνα» των εννέα λυρικών («μελικών και χορικών») ποιητών, αμέσως μετά τη Σαπφώ και τον Στησίχορο. Τα σωζόμενα αποσπάσματα του έργου του εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1833 και ύστερα το 1882 στη Λειψία. Ακέραιοι βρίσκονται σήμερα μόλις 40 στίχοι του. Από τα ποιήματά του σημαντικότερα θεωρούνται τα ερωτικά, για την πρωτοτυπία και το θερμό τους συναίσθημα. Το είδος του θρησκευτικού ύμνου, που ο Στησίχορος τον είχε μετασχηματίσει σε ηρωικό, διαφοροποιήθηκε εκ νέου από τον Ίβυκο προς το καλύτερο, ώστε από αυτόν να γεννηθεί το εγκώμιο, δηλαδή ένας ύμνος καθαρά ανθρωποκεντρικός.
ΕΡΩΣ ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ (λύω+μέλη) = καταπραϋντικός, χαλαρωτικός, ηρεμιστικός απόσπ.41
Ἔρος αὖτέ με κυανέοισιν ὑπὸ
βλεφάροις τακέρ᾽ ὄμμασι δερκόμενος
κηλήμασι παντοδαποῖς ἐς ἄπει-
ρα δίκτυα Κύπριδος ἐσβάλλει·
ἦ μὰν τρομέω νιν ἐπερχόμενον,
ὥστε φερέζυγος ἵππος ἀεθλοφόρος ποτὶ γήρᾳ
ἀέκων σὺν ὄχεσφι θοοῖς ἐς ἅμιλλαν ἔβα.
Και να που πάλι ο έρωτας έριξε πάνω μου
την τρυφερή ματιά του, κείνη
που κρύβει κάτω από μαύρα βλέφαρα,
και μ’ έμπλεξε με τις γητειές και τα πλανέματα
στης Κύπριδας τα δίχτυα τ’ αδιαπέραστα..
Και τρέμω αλήθεια που τον βλέπω να ξανάρχεται
σαν τ’ άλογο που είχε κερδίσει πλήθος τα βραβεία
στο άρμα του ζεμένο και τώρα γερασμένο πια
το βάλανε ξανά με γρήγορα άρματα να παραβγεί.
Στον Παρμενίδη (137α) του Πλάτωνα ο γνωστός προσωκρατικός φιλόσοφος παραπέμπει στην εικόνα του αλόγου σ᾽ αυτό το απόσπασμα του Ίβυκου για να τονίσει το δέος που του δημιουργεί η δυσκολία της φιλοσοφικής διερεύνησης που πρόκειται να επιχειρήσει.
ΠΛΑΤΩΝ, Παρμενίδης 137
Ταῦτα δὴ εἰπόντος τοῦ Ζήνωνος, ἔφη ὁ Ἀντιφῶν φάναι τὸν Πυθόδωρον, αὐτόν τε δεῖσθαι τοῦ Παρμενίδου καὶ τὸν Ἀριστοτέλη καὶ τοὺς ἄλλους, ἐνδείξασθαι ὃ λέγοι καὶ μὴ ἄλλως ποιεῖν. τὸν οὖν Παρμενίδην· Ἀνάγκη, φάναι, πείθεσθαι. καίτοι δοκῶ μοι τὸ τοῦ Ἰβυκείου ἵππου πεπονθέναι, ᾧ ἐκεῖνος ἀθλητῇ ὄντι καὶ πρεσβυτέρῳ, ὑφ᾿ ἅρματι μέλλοντι ἀγωνιεῖσθαι καὶ δι᾿ ἐμπειρίαν τρέμοντι τὸ μέλλον, ἑαυτὸν ἀπεικάζων ἄκων ἔφη καὶ αὐτὸς οὕτω πρεσβύτης ὢν εἰς τὸν ἔρωτα ἀναγκάζεσθαι ἰέναι· κἀγώ μοι δοκῶ μεμνημένος μάλα φοβεῖσθαι πῶς χρὴ τηλικόνδε ὄντα Παρμενίδης ἢ περὶ ἰδεῶν, λογικός τοῦ Πλάτωνος, διανεῦσαι τοιοῦτόν τε καὶ τοσοῦτον πέλαγος λόγων· ὅμως δὲ δεῖ γὰρ χαρίζεσθαι, ἐπειδὴ καί, ὃ Ζήνων λέγει, αὐτοί ἐσμεν. πόθεν οὖν δὴ ἀρξόμεθα καὶ τί πρῶτον ὑποθησόμεθα; ἢ βούλεσθε, ἐπειδήπερ δοκεῖ πραγματειώδη παιδιὰν παίζειν, ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ ἄρξωμαι καὶ τῆς ἐμαυτοῦ ὑποθέσεως, περὶ τοῦ ἑνὸς αὐτοῦ ὑποθέμενος, εἴτε ἕν ἐστιν εἴτε μὴ ἕν, τί χρὴ συμβαίνειν;
Πάνυ μὲν οὖν, φάναι τὸν Ζήνωνα.
Τίς οὖν, εἰπεῖν, μοὶ ἀποκρινεῖται; ἢ ὁ νεώτατος; ἥκιστα γὰρ ἂν πολυπραγμονοῖ, καὶ ἃ οἴεται μάλιστα ἂν ἀποκρίνοιτο· καὶ ἅμα ἐμοὶ ἀνάπαυλα ἂν εἴη ἡ ἐκείνου ἀπόκρισις.
Ἕτοιμός σοι, ὦ Παρμενίδη, φάναι, τοῦτο, τὸν Ἀριστοτέλη· ἐμὲ γὰρ λέγεις τὸν νεώτατον λέγων. ἀλλὰ ἐρώτα ὡς ἀποκρινουμένου.
Εἶεν δή, φάναι· εἰ ἕν ἐστιν, ἄλλο τι οὐκ ἂν εἴη πολλὰ τὸ ἕν;
Τίποτα δεν μπορεί να γεννηθεί από το τίποτα ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ
Ο ποιητής σε κάποιο ταξίδι του έπεσε, κοντά στην Κόρινθο, στα χέρια ληστών που τον πλήγωσαν θανάσιμα. Την ώρα που ξεψυχούσε είδε γερανούς να πετούν στον ουρανό και φώναξε: «Γερανοί, εσείς να καταγγείλετε και να τιμωρήσετε τους ληστές». Λίγο καιρό αργότερα ένας από τους ληστές βρισκόταν στο θέατρο της Κορίνθου. Βλέποντας ένα κοπάδι γερανών να περνά, στράφηκε σε έναν από τους συντρόφους του και του είπε: «Κοίτα, οι γερανοί του Ιβύκου!». Κάποιοι Κορίνθιοι που κάθονταν κοντά, άκουσαν τη φράση και την ανακοίνωσαν στους άρχοντες της πόλης. Έτσι οι ληστές συνελήφθησαν και τιμωρήθηκαν.
«Γερανοί τοῦ Ἰβύκου» λέγεται για απροσδόκητους
μάρτυρες σε μια υπόθεση, που βοηθούν αποτελεσματικά στην ανεύρεση των
ενόχων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου