ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, Ο ανήφορος

Μυθοπλαστικό πεζογράφημα  για την όρθια και ορθή στάση  ζωής που επιδίωξε  ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, ο Συγγραφέας, ο Ζορμπάς, ο Κοσμάς και ίσως πρέπει να επιδιώκει  ο Καθένας μας! Πώς θα κάνουμε την ύλη, πνεύμα; ΚΡΗΤΗ- ΑΓΓΛΙΑ- ΜΟΝΑΞΙΑ με μια μελαγχολία (μαύρη χολή) βαθιά λυτρωτική ( λύω= απελευθερώνω).Μια εξομολόγηση σε φως και σκιά θυμίζοντας την τεχνική των φωτοσκιάσεων (κιαροσκούρο)  του μπαρόκ που στα ισπανικά ο όρος σημαίνει ακανόνιστο μαργαριτάρι!!

 

Πρόκειται για ένα αδημοσίευτο  μυθιστόρημα που χρονικά συμπίπτει με την αναχώρηση του συγγραφέα από την Κρήτη,το 1946 , περιγράφει τα ζοφερά χρόνια του πολέμου, τόσο στην Αγγλία όσο και στην Ελλάδα .... κυκλοφορεί μετά από 76 χρόνια τον  Οκτώβριο του 2022 με επιμέλεια του Ν. Μαθιουδάκη και Π. Βασιλειάδη.

 Σελ. 167 Στέκουμαι μπροστά από τ ανάγλυφα του Παρθενώνα και νιώθω πως το μεγάλο μυστικό της τελειότητας στη ζωή και στην τέχνη λέγεται ι σ ο ρ ρ ό π η σ η. Η σάρκα εδώ, στην ελληνική τέχνη δε βάρυνε για να αποχτήσει δύναμη, μήτε έγινε ανάλαφρη για να αποχτήσει χάρη. Κατόρθωσε ν αλαφρώσει την ύλη χωρίς να της αφαιρέσει τη δύναμη,  να την αλαφρώσει ακριβώς ίσια με το σημείο όπου αρχίζει η χάρη. Λίγο πιο δώθε να σταματούσε , θα γίνουνταν δυνατή μα δυσκίνητη,  λίγο πιο πέρα να πήγαινε , θα καταντούσε χαριτωμένη κι αδύνατη. Βρήκε και στάθηκε στο εξαίσιο , αόρατο στο γυμνό μάτι, σύνορο της τέλειας ισορροπίας. Αυτό είναι το ελληνικό θάμα. 

Σελ. 158 Ποιητής σήμερα, στη φοβερή τούτη περίοδο της δράσης αξίζει, θαρρώ, να ναι μονάχα όχι όποιος καθρεφτίζει την αποσύνθεση του καιρού μας παρά όποιος νιώθει να σπαρταρίζει μέσα του το μελλούμενο. 

Σελ. 166-167 - Ποιος κίντυνος;

- Τούτος. Ο νους του ανθρώπου ξετυλίχθηκε πολύ γοργότερα ,πολύ εντονότερα από την ψυχή του...

- Πώς μπορούμε να τον πολεμήσουμε; 

- ....να επιστρατέψουμε όλες τις φωτεινές δυνάμεις που υπάρχουν μέσα στον κάθε άνθρωπο και στον κάθε λαό. 

 Σελ. 205 Έτσι μονάχα η ζωή σώζεται. Τι θα πει σώζεται; Ανεβαίνει.