ΕΥΡΙΠΙΔΗ, Εκάβη

 

Ο Πολυμήστορας βασιλιάς της Θράκης αντί να περισώσει το μικρότερο γιο  του φίλου του Πρίαμου ΠΟΛΥΔΩΡΟ , πρόδωσε το θεσμό της φιλοξενίας, πρόσβαλε το θεϊκό δίκαιο γιατί προχώρησε από πάθος  για το χρυσάφι σε έναν φόνο διαπράττοντας ανοσιούργημα....Mε τη συγκατάθεση του Αγαμέμνονα η Εκάβη κάλεσε τον Πολυμήστορα στο στρατόπεδο των Ελλήνων, στήνοντάς του μεθοδικά την παγίδα της....

« Ντρέπομαι, Πολυμήστορα, στην όψη

να σε κοιτάξω, τώρα που με ζώνουν

τέτοια δεινά. Γι’ αυτόν που ‘χει γνωρίσει

την πρώτη μου ευτυχία, η τωρινή μου

κατάντια μια βαθιά ντροπή μου φέρνει

και δε μπορώ καθόλου μες στα μάτια

να σ’ αντικρίσω… » ( Ευριπίδης, Εκάβη, 955- 959) )

Ένα συνεχές  θρηνητικό τραγούδι με το τραγικό πρόσωπο της μάνας Εκάβης να θρηνεί ένα - ένα τα παιδιά της μέχρι το τέλος της τραγωδίας. 

 Ο Ευριπίδης βάζει την ΠΟΛΥΞΕΝΗ να προχωρά στον τόπο της θυσίας αυτοβούλως, όπου αντιμετώπισε περήφανα τον Οδυσσέα . Οι Αχαιοί ήθελαν να την  θυσιάσουν  για να καταστεί ευκολότερο το ταξίδι της επιστροφής των Αχαιών από την Τροία στην Ελλάδα ή  επειδή το είχε ζητήσει το φάντασμα του Αχιλλέα που είχε εμφανιστεί σε όνειρο στο γιο του και του ζητούσε την προσφορά της κόρης σαν μερίδιο από τα λάφυρα του πολέμου που δικαιούνταν. 

Ποτέ!

 

Να μη δώσουν να δουν τα μάτια μου μιας τέτοιας μέρας το φως.

Καλύτερα στον Άδη να προσφέρω το κορμί μου.

Πάρε με, Οδυσσέα, και σφάξε με.

Ελπίδας ίχνος δεν υπάρχει πουθενά

που να υπόσχεται στο μέλλον σωτηρία.

Μητέρα, μην πεις, μην κάνεις τίποτε να μ' εμποδίσεις.

Συναίνεσε στο θάνατό μου

προτού με βρουν ντροπές που δε μ' αξίζουν.

Όποιος δεν έχει συνηθίσει τη γεύση της συμφοράς, στο τέλος τη συνηθίζει,

όμως τον γονατίζει το άλγος της δουλείας.

Γι' αυτό και προτιμά το θάνατο αντίς για τη ζωή.

Είναι μεγάλος ο καημός να ζεις στην καταφρόνια.

(Ευρ., Εκάβη 365 - 378, μετ. Κ.Χ. Μύρης)

  Υπερθετικός βαθμός στη  συγγενική σχέση ( τρυφερότατη)

 υπερθετικός βαθμός στην απώλεια (σπαρακτικότατη)

 υπερθετικός βαθμός στο θάνατο (βαναυσότατος)

 στον πόλεμο ( αγριώτατος)

στην αιχμαλωσία ( απανθρωπότατη) 

στη βία ( χείριστη)  

στην εκδίκηση ( φονικότατη)

αλλά υπάρχει και υπερθετικός βαθμός στην αντίδραση, στη στάση, στη δουλεία, στη φιλοσοφία,στο ρόλο, στην παράσταση, στην ΚΟΚΚΙΔΟΥ, στο γυναικείο ΧΟΡΟ των Τρωάδων , στη σκηνογραφία, στην κίνηση και πάνω από όλα στη μουσική του Ν. ΓΑΛΕΝΙΑΝΟΥ

Α Ξ  Ι Ο Π Ρ Ε Π Ε Σ Τ Α Τ Ο Ι / ΕΣ/ Α!!!!!!!!

«εν τοις κακοίς γαρ αγαθοί σαφέστατοι φίλοι∙ τα χρηστά σ’ αύθ’ έκαστ’ έχει φίλους.» 

[ξεχωρίζουν οι φίλοι οι αληθινοί στις δυστυχίες∙ σαν ευτυχείς, υπάρχουν πάντα φίλοι].