ΣΕΡΧΙΟ ΜΠΛΑΝΚΟ, Μια άλλη Θήβα

 

Συγγραφέας : Είναι τυχαίο που το πρώτο γράμμα στο δραματουργό είναι το Σ ( Σέρχιο) όπως Σοφοκλής ; αλλά και όπως 

σ ιχαίνομαι

σ ιωπώ

σ υνθηκολογώ 

Θεατρικό είδος : αυτομυθοπλασία ή μυθοπλασία του εαυτού 

Είναι τυχαίο που βρίσκει ο καθένας λίγο τον εαυτό του και στον ΜΑΡΤΙΝ και στον ΦΕΔΕ και στον θεατρικό συγγραφέα; αλλά και όπως 

στην πραγματική ζωή 

και στην υποκριτική ζωή

Μπερδεύεται η αναπαράσταση, η μίμηση  με την πραγματικότητα.... ο ρόλος με το βίωμα 

Υπόθεση: πατροκτονία   

21 καρφώματα με πιρούνι, φθάνουν για να ξεκαρφώσουν κακοποιητικές συμπεριφορές ενός γονιού; 

 «Όλοι σκοτώνουμε λίγο τον πατέρα μας». Αυτό αναφέρει ο Σέρχιο Μπλάνκο ως παραδοχή στο έργο του «Μια άλλη Θήβα». 

Μήπως όμως και σε κάποια παιδικά χρόνια Κάποιοι πατεράδες σκοτώνουν καθημερινά παιδιά και σύζυγο;  

Τίτλος πρωτότυπου:  Tebas Land 

 Ανάλογα πώς προφέρουμε , πώς απαγγέλλουμε , πώς απο/υποκρινόμαστε  στο αίνιγμα της Σφίγγας ζούμε στη δική μας Θήβα! 

Φροϋδική αλλά μάλλον  Λακανική ψυχανάλυση 

 καθώς στρέφεται γύρω από το Συμβολικό Όνομα του Πατέρα και την Πατρική Λειτουργία, 
 τους Σημαντικούς Άλλους, τη Γνωσιοσυμπεριφοριστική θεραπεία δηλ. την προϊστορία του ασθενούς και ειδικά τις αλληλεπιδράσεις εντός του οικογενειακού περιβάλοντος για την επίλυση συναισθηματικών κι άλλων προβλημάτων του ασθενούς

 Σε ποιο βαθμό ταυτιζόμαστε με τους γονείς μας; 

Οι γραμμές που τραβάμε από τους γεννήτορές μας είναι συρματοπλέγματα; φυλακής ή ελευθερίας; 

Αναμνηστικό δώρο για κρατούμενους και ελεύθερους: 

 Ροζάριο από το λατινικό  rosarium, «στέμμα από τριαντάφυλλα»  ή κι από γιασεμί ,  μία σειρά χαντρών και ένα μεθοδικό σύστημα προσευχής της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας ή κάτι σαν το κομποσκοίνι της Ορθόδοξης εκκλησίας ...

προσευχή και περισυλλογή, ξεκινάει με το Πάτερ Ημών, και μετά ακολουθούν δέκα προσευχές του Χαίρε Μαρία 

 

υγ. 1 συγκλονιστικές οι ερμηνείες του ΔΗΜ.ΚΑΜΠΟΥΡΑΝΗ και του ΘΑΝΟΥ ΛΕΚΚΑ υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του ΒΑΓΓΕΛΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ  

υγ. 2 μαγική η στιγμή-σιγή  που ακούγεται  μόνο η ανάσα του ξαπλωμένου κρατούμενου Μάρτιν με γυρισμένη την πλάτη και το κοινό,  από το κατάμεστο θέατρο των Φιλίππων, με κομμένη την ανάσα περιμένει την επόμενη λέξη του πρωταγωνιστή!!!!!!