ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, Αναφορά στον Γκρέκο ( μονόλογος ζωής ΤΑΚΗΣ ΧΡΥΣΙΚΑΚΟΣ)

«Αλάκερη η ψυχή μου μια κραυγή κι όλο μου το έργο το σχόλιο στην κραυγή αυτή. Φωνάζω τη μνήμη να θυμηθεί, περμαζώνω από τον αέρα τη ζωή μου, στέκουμαι σαν στρατιώτης και κάνω την αναφορά μου στον Γκρέκο, γιατί αυτός είναι ζυμωμένος από το ίδιο κρητικό χώμα με μένα και καλύτερα απ' όλους τους αγωνιστές που ζουν η που έχουν ζήσει μπορεί να με νιώσει».Ν. Καζαντζάκης

 

 

παρακάλεσε να τελειώσει το βιβλίο αυτό ενώ ήταν άρρωστος

τόλμησε  έναν φλογερό απολογισμός ζωής 

έπρεπε να φθάσει εκεί που (δεν)  μπορεί 

έραψε τα βιώματά του και τα ξομολογήθηκε από καρδιάς

κούρνιασε στο γραφείο του για να κλάψει τον καλύτερο φίλο του που δεν ήξερε γράμματα αλλά ήταν πιο μορφωμένος από αυτόν

στρατιωτική αναφορά για: ΚΡΗΤΗ, ΧΡΙΣΤΟ, ΟΔΥΣΣΕΑ, ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗ,  ΑΛΕΞΗ ΖΟΡΜΠΑ στον παππού ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ που ζωγράφισε τη Σταύρωση και την Ανάσταση 

Συγκλονιστικός ο ΤΑΚΗΣ ΧΡΥΣΙΚΑΚΟΣ στο ανεβοκατέβασμα της καθάριας φωνής του, στο άνοιγμα των ψιλόλιγνων χεριών του, στην λεβέντικη απόδοση της ζωής του  με συμπρωταγωνιστές ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τη ζωή του Νίκου Καζαντζάκη , τα ριζίτικα άσματα αλλά και τα σύγχρονα τραγούδια του Ξυλούρη, των Χαΐνηδων, του Χαρούλη.

πέρα από την απελπισία και την ελπίδα με σπρώχνεις παππού ...χρέος...κραυγή...ανήφορος...θα νικήσουμε, θα νικηθούμε...θα μας κρίνει ο Θεός  

 

υγ. ας μαχόμαστε όσο μπορούμε  να φθάσουμε εκεί όπου δεν μπορούμε 

βαθαίνοντας την λέξη υ π ε ρ η φ ά ν ε ι α!