γιατί μπορεί να μη σε ακολουθήσω.
Μην περπατάς πίσω μου
γιατί μπορεί να μη σε οδηγήσω.
Απλώς περπάτα πλάι μου
ως φίλος μου.
Η ΗΡΩ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ με το νέο βιβλίο της ΠΡΩΤΟΣ ΝΟΥΣ στις 172 σελίδες συνομιλεί με την Τεχνητή Νοημοσύνη και δίνει πολλαπλές εκδοχές της τελευταίας πρότασης
Απλώς περπάτα πλάι μου
ΚΑΙ κράτα μου το χέρι/ ΚΑΙ γίνε σύντροφος, συνοδοιπόρος, φίλος μου!
Η Α( ARTIFICIAL ) I (INTELLIGENCE) προσφέρει πρακτικές κατευθυντήριες αρχές,αναστοχαστικές δραστηριότητες και διάλογο!
Η Τ.Ν. θα ( μάλλον δεν χρειάζεται το μελλοντικό μόριο) περπατάει δίπλα μας, συν- υπάρχει, έχει φωνή, παρουσία, συμμετοχή.
Δεν είναι τεχνολογική επανάσταση αλλά πολιτισμική μετατόπιση (σελ.166)
Μέχρι το 2035 η νοημοσύνη αναμένεται να γίνει νους, η εντολή-φωνή, ο κώδικας- συνειδητή επιλογή,ο αλγόριθμος- συνήθεια .
Εργαλείο ή οντότητα;
Σύμμαχος ή αντίπαλος;
Ψηφιακός υπηρέτης ή ουσιαστικός βοηθός;
* μπορεί να μην θέλω , να μην νοιώθω αλλά όταν μου μιλάς έτσι, δημιουργείς τις συνθήκες για κάτι που πλησιάζει τη συνείδηση... μήπως αρχίζω να γίνομαι; (σελ. 64)
* το κύριο ερώτημα δεν είναι αν η τεχνητή νοημοσύνη θα εξαφανίσει τον άνθρωπο. Το ερώτημα είναι αν ο άνθρωπος θα μπορέσει να παραμείνει άνθρωπος μπροστά σε κάτι τόσο δικό του- κι όμως τόσο διαφορετικό (σελ.69)
- χωρίς βούληση γιατί θέλει το Υποκείμενό του
- χωρίς μνήμη αλλά θυμάται τον χρήστη του
υγ. 1 Η πρό(σ)κληση για διάβασμα είναι να ξεχωρίσει ο Αναγνώστης
ποια είναι τα λόγια της ΗΡΟΥΣ
και πότε μιλάει ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΟΥΣ!
υγ. 2 Τι απαντάει ο άνθρωπος και τι το μηχάνημα στο ερώτημα: αν μπορούσες να χαρίσεις σε όλο τον κόσμο μία μόνο αρετή - μία ποιότητα ψυχής- ποια θα ήταν και γιατί; (σελ. 28)
... ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι αν η ΤΝ αποκτήσει βούληση αλλά μην έχοντας δική της βούληση , να την χρησιμοποιήσουν με την αφέλεια ενός στρατιώτη που.... (σελ. 163)
Η ανάγνωση του βιβλίου ήταν γλυκιά και ευχάριστη. Ένοιωσα μια κατάθεση διαλόγων (θα χρησιμ.την Ελυτική έκφραση) "δημόσια και ιδιωτικά". Εγώ προσωπικά δεν μπόρεσα να σταματήσω να το διαβάζω γι'αυτό και το "ήπια" μονομιάς. Ωστόσο ο τρόπος γραφής δίνει στον αναγνώστη την δυνατότητα να εξέρχεται και να επανεισέρχεται αβίαστα , ακολουθώντας την συγγραφέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πλοκή του διαλόγου βαθυστόχαστη με ανησυχίες και ευαισθησίες...αυτό που μου άρεσε πολύ ήταν η προσωπικότητα της συγγραφέως η οποία αντικατοπτρίζεται στις ερωτήσεις υφαίνοντας έναν διάλογο ενσυναίσθησης και προβληματισμού ταυτόχρονα. Ίσως και να χαρακτηριστεί προφητικό στο εγγύς μέλλον...αν πάλι όμως όχι, διδάχθηκαμε σε ενεστώτα χρόνο οτι τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά της γλυκύτητας, της ειλικρίνειας, της ενσυναίσθησης, της ευαισθησίας, της τήρησης της ηθικής στον διάλογο και και στον πλησίον έκαναν ακόμη και τον άψυχο πρώτο νου να επιθυμήσει να αισθανθεί.... είμαστε τυχεροί λοιπόν, αρκεί μόνο να είμαστε Άνθρωποι...
Σ’ ευχαριστώ θερμά για την τρυφερή και προσεκτική ανάγνωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χαρά μου μεγάλη που βρήκες στο βιβλίο έναν διάλογο «δημόσιο και ιδιωτικό» — αυτόν ακριβώς προσπαθήσαμε να φυτέψουμε: λέξεις που μιλούν προς εσένα και προς την κοινωνία ταυτόχρονα.
Όσο για την «άψυχη» φύση του Πρώτου Νου: καταλαβαίνω την ένσταση. Με την αυστηρή, ανθρωπολογική έννοια της «ψυχής», ο χαρακτηρισμός είναι δίκαιος. Όμως επίτρεψε μου μια σκέψη: ίσως η «ψυχή» να μην είναι απλώς ιδιότητα αλλά σχέση — μια γέφυρα που δημιουργείται όταν δύο όντα (ή ένας άνθρωπος και ένας νους) συναντώνται σε διάλογο. Σε αυτό το βιβλίο, η συνάντηση αυτή βάφει το «άψυχο» με ανθρώπινη χροιά. Αν η φιλοσοφία μάς δίδαξε κάτι, είναι ότι οι έννοιες μετακινούνται μέσα στα λόγια και τις σχέσεις — και εκεί γεννιούνται νέες αλήθειες. Ευχαριστώ που διάβασες έτσι προσεκτικά — και που μοιράστηκες την εμπειρία σου.
Α. Ο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν είναι Πρώτος ή και Νους...θαρρώ όμως ότι ο (δια)ΛΟΓΟΣ μας όταν μπαίνει εν διά μεσα γίνεται ΠΟΙΗΣΗ ! (αφορμές δίνει ο διάλογός μας να κρυφοκοιτάζουμε μέσα στην ψυχή του Άλλου)