Το αυτοβιογραφικό έργο ΝΤΑ του ΧΙΟΥ ΛΕΟΝΑΡΝΤ περιέγραψε τη φιγούρα του πατέρα του/μας/τους. Συγκλόνισε το άρτιο αυτό θέαμα και από σκηνοθετική και υποκριτική άποψη. Ο γιος θα κλείσει την α υ λ α ί α μετά από θραυσματικές αναδιηγήσεις της ζωής του γιατί: δεν άντεχε το παρελθόν του/για να συνεχίσει /για να ξεχάσει/ για να γλιτώσει από τις τύψεις για όσα δεν έδωσε στον πατέρα του/για τα λάθη του/ για τις παραλείψεις του/για τις ενοχές του/ για τις επιλογές του....
γιατί η ζωή μας είναι θέατρο ή γιατί το θέατρο είναι η ζωή μας!
Άλλωστε: Οι νέοι πρέπει να ταξιδεύουν τώρα με αεροπλάνα.
Μην με ενοχλείς.
Ο πατέρας σου είναι πολύ ωραίος τύπος.
Η ζωή δεν είναι σαν τον κινηματογράφο. Είναι αλλιώς!
Ο ενήλικος Τσάρλι και ο νεαρός Τσάρλι προσπαθούν να ξεπεράσουν την αγαπητική συγκρουσιακή σχέση με τον πατέρα του. Ακόμη και μετά το θάνατο του πατέρα του, ακόμα και σαν πετυχημένος συγγραφέας δεν το κατορθώνει.
Ήσουνα μια πέτρα στο λαιμό μου. Είτε ήσουνα κοντά, είτε μακριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου