Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Ο Μέγας Ναπολέων ήταν ως γνωστόν κοντός, πολύ κοντός. Στη Σχολή Ευελπίδων μπήκε σε ηλικία 15 ετών πρώτος και ανέλαβε την αρχηγία της τάξεώς του με το βαθμό του λοχία.
Οι συμμαθητές του, του κόλησαν το παρατσούκλι ΄΄ο λοχίας ο κοντός΄΄ .
Ο Ναπολέων τα άκουγε και σιωπούσε. Όταν όμως έλαβε , πάλι πρώτος το βαθμό του ανθυπολοχαγού, κατά την τελετή της απονομής των πτυχίων , έλυσε τη σιωπή του και απευθυνόμενος στο ακροατήριο είπε: Σας υπόσχομαι ότι του λοιπού όλοι σας θα με προσφωνείτε ΄΄ Υψηλότατε΄΄. Και τήρησε την υπόσχεσή του . Στα τριάντα του έγινε αρχιστράτηγος και στα πενήντα του Αυτοκράτορας!
ΜΗΝ περιφρονείς και μην περιπαίζεις τις συμβουλές των απλοϊκών ανθρώπων . Ακόμα κι ένα σταματημένο ρολόι σού  δείχνει τη σωστή ώρα δύο φορές το εικοσιτετράωρο!!!!!!!!!!






Aν δεν ζεις όπως σκέφτεσαι θα καταντήσεις να σκέπτεσαι όπως ζεις .
                                                                                 ΣΙΛΛΕΡ

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014


O έρωτας ,
όνομα ουσιαστικόν,
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε  θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.

Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.
                                    ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Κι αν είναι πλήθος τ' άσκημα
κι αν είναι τ' άδεια αφέντες,
φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή,
φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω.
Να δώσει νόημα στων πολλών την ύπαρξη,
ένας φτάνει.

Κ. Παλαμάς

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Παίζοντας-γράφοντας τίτλους



O καιόμενος – Ο στρατιώτης ποιητής- Με τι μάτια τώρα πια- Ο άνθρωπος με το κασκέτο.
Φωνές  λογοτεχνών  με  τίτλους  μίλησαν με τις φωνές των παιδιών μας.
… πόλεμος , φωτιά, φρίκη παντού. Ένα εικοσάχρονο παλλικαράκι ντυμένο στρατιώτης περιπλανιέται απορημένος ανάμεσα σε σωρούς και αποκαϊδια. Κάποιοι  τον σταματούν και τον ρωτούν:΄΄τι ζητάς εσύ εδώ;΄΄ τους κοιτά και αποκρίνεται: ΄΄εγώ ήμουν ποιητής. Τώρα όμως έγινα στρατιώτης –ποιητής΄΄. Δεν προλαβαίνει να τελειώσει τη φράση του και βλέπει τρεις στρατιώτες να κυνηγούν έναν άνθρωπο με το κασκέτο. Τον πιάνουν , τον δένουν και τον περιχύνουν με οινόπνευμα. Χωρίς ο άνθρωπος να το καταλάβει βρίσκεται καιόμενος και όλοι  τον κοιτούν με απάθεια. Βλέποντας όλα αυτά ο εικοσάχρονος στρατιώτης σκέφτεται: με τι μάτια τώρα πια θα αντικρύζω την ομορφιά της ποίησης όταν όλα σβήστηκαν από την μαυρίλα του πολέμου;                                                                                                                          Γ. ΒΕΝΕΤΗ
Σ΄ένα χωριό πολύ μακρυά , καθόταν δίπλα σε ένα ποτάμι ένας στρατιώτης που ήταν και ποιητής. Καθώς πλησίαζα  προς το μέρος του κατάλαβα ότι κάτι τον απασχολούσε και ήταν δυστυχισμένος. Όταν τον ρώτησα αν του συνέβη κάτι, μου απάντησε ότι μάλωσε με τον καλύτερό του φίλο  που τον έλεγαν Καιόμενο. Στο τέλος μου είπε κάτι που πιστεύω ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ. ΄΄Με τι μάτια τώρα πια θα αντικρύζω τον ουρανό , τον ήλιο, τη φύση ενώ θα ξέρω ότι δεν έχω ένα φίλο για να μοιραστώ αυτό το συναίσθημα;                                                     ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ Α.
Ένα βράδυ του εμφυλίου ένας άνθρωπος με κασκέτο περιπλανιέται στους έρημους δρόμους . Στρίβοντας σ΄ένα δρομάκι αντικρύζει έναν στρατιώτη και μια κοπέλα να κάθονται στα σκαλοπάτια ενός σπιτιού . Εκείνος τις απαγγέλλει ποιήματα. Τι παράξενο σκέπτεται ο άνθρωπος. ένας στρατιώτης ποιητής ενώ την προσοχή του τραβά η ομορφιά της κοπέλας. Βλέποντας ο στρατιώτης τον παράξενο άνθρωπο ταράζεται. Σηκώνεται καιόμενος από ζήλια γι αυτόν. Δεν αργούν να βγούν τα όπλα. Ο στρατιώτης πέφτει νεκρός ενώ η κοπέλα φωνάζει το όνομά του. Απλώνει τα χέρια της χωρίς να μπορεί να τον φτάσει. Όταν αντιλαμβάνεται τι έχει συμβεί , κλαίγοντας μονολογεί. Με τι μάτια τώρα πια θα βλέπω από εδώ και πέρα τον κόσμο , αφού αυτός ήταν το φως μου;                                                                                                                              ΒΕΝΕΤΗ Μ.

Ο στρατιώτης ποιητής
Πολεμά!
Μέσα στις φλόγες καίγεται.
Καιόμενος,
Καιόμενος μέσα στις φλόγες.
Καιόμενος στην ψυχή.
Με τι μάτια τώρα πια,
Θα δω ξανά τον άνθρωπο με το κασκέτο;
Δυστυχώς, αυτό είναι ο πόλεμος…
Απώλειες…
Γιατί ο στρατιώτης πολεμά…
Μα καίγεται;;;;;;                                                          ΔΑΔΗΛΑΣ Δ.

Ο Χ. έχει μεγαλώσει πολύ πια. Είναι στην ηλικία , λίγο πριν το τέλος της ζωής του, όπου με θάρρος κοιτάει πίσω του και έχει τη δύναμη να κρίνει τον εαυτό του. Κρίνει όμως και μετανιώνει για τις πράξεις του πολύ αργά. Έχει μετανιώσει ειλικρινά για αυτά που έκανε, με ευχαρίστηση τότε , στα πλαίσια του επαγγέλματός του. Ο Χ. δεν είναι πια ο άνθρωπος με το κασκέτο που βασάνιζε αλόγιστα τον κόσμο και δεν δίσταζε να τους ρίξει στην  ΄΄πυρά΄΄ πολλές φορές. Αυτή ήταν άλλωστε η αρμοδιότητά του. Με τι μάτια  όμως τώρα πια θα γυρίσει να κοιτάξει τους καιόμενους; Πώς μπορεί τώρα πια να επανορθώσει και να σώσει τους καιόμενους συνανθρώπους, τον καιόμενο φίλο του. Αυτόν που για κάποιους αποτέλεσε σημείο μίσους τον οποίο κατάφεραν να εκδικηθούν. Και άλλοτε για κάποιον στρατιώτη ποιητή που παρακολουθούσε από κοντά τα πάθη του καιόμενου, αποτέλεσε σημείο θαυμασμού και έμπνευσης. Ήταν αυτός ο στρατιώτης ποιητής που πάντα υμνούσε και σεβόταν τα πάθη που ο Χ. είχε προξενήσει στους καιόμενους. Τι μπορεί λοιπόν πλέον να κάνει ο πρώην άνθρωπος με το κασκέτο; Ίσως να πλησιάσει τον στρατιώτη ποιητή για να θαυμάσει και να υμνήσει μαζί του αυτούς τους ανθρώπους!!!!!!!                   ΓΙΑΪΛΟΓΛΟΥ Α.

Με τι καρδιά με τι ψυχή με τι μάτια τώρα πια θα αμυνθείς μιας και κείτεσαι στο έδαφος καιόμενος ως στρατιώτης ποιητής στην άνιση μάχη της αγάπης, χτυπημένος από τον άνθρωπο με το κασκέτο;                                             ΑΝΔΡΕΑΔΟΥ Μ.

Τα περιθώρια για τον άνθρωπο με το κασκέτο στενεύουν. Είναι φυλακισμένος και δέχεται χτυπήματα καθημερινά ,σωματικά και ψυχικά. Σωματικά γιατί τον χτυπούν οι φύλακες και ψυχικά γιατί ζει σε μια κατάσταση ανελευθερίας. Νιώθει αδύναμος και δεν δύναται να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του. Αποφασίζει λοιπόν να γίνει στρατιώτης ποιητής και να βρει στην ποίηση την γιατρειά για τους πόνους του. ΄΄Πολεμάει΄΄ τις δυσκολίες του με τη βοήθεια της τέχνης και βρίσκει διέξοδο για τη λύση των προβλημάτων του. Ωστόσο , αισθάνεται ΄΄καιόμενος΄΄ και θυσιάζεται για τα πιστεύω του , τις αξίες και τα ιδανικά του. Όταν νυχτώνει και μένει μόνος σκέφτεται με τι μάτια τώρα πια θα αντικρύσει τον ήλιο το πρωί και θα αγωνιστεί ξανά με υπομονή και επιμονή…                                                              ΑΔΑΛΑΚΗ Β.

Με τι μάτια τώρα πια να σε δω,
όταν μπροστά μου καίγεσαι;
Όταν καιόμενος στα μάτια των πολλών
ξυπνάς συνειδήσεις;
Με πόση δύναμη να πω σε έναν τέτοιο
΄΄στρατιώτη΄΄
αυτά που ενδόμυχα μου κρύβω;
Που με ντροπή αμέτοχος ακόμα μένω
στην  Ποίηση που φτιάχνεις;
Μ΄αυτήν που στρατιώτης - ποιητής
κατέληξες να μάχεσαι για τα ιδανικά
πιο ιδανικά.
Άραγε θα έχω το θάρρος να ενταχθώ
μες στο ολοκαύτωμα ή θα μείνω πάλι
κρυμμένος κάτω από το κασκέτο;
Οι περισσότεροι ... άνθρωποι με κασκέτα είμαστε!
                                                              ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ Θ.



ΥΓ. Και οι μεγάλοι λογοτέχνες δεν ήταν κάποτε μικροί;

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη φράση: ''σ' αγαπώ  γιατί σε χρειάζομαι'' και ''σε χρειάζομαι γιατί σ΄αγαπώ'';
ΛΟΥΙΖ ΝΟΡΜΑΝ ''το μυστικό της ευτυχίας βρίσκεται μάλλον στο να τη χαρίζεις παρά στο να την περιμένεις ''

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

ΜΑΓΙΑ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑ, Η αλφαβήτα της εφηβείας

http://www.kedros.gr/images/H_ALFABHTA_THS_EYTYXIAS.jpg


ένα μυθιστόρημα; ένα θεατρικό κείμενο; ένα αλφαβητάριο;
δεν έχει σημασία ο χαρακτηρισμός.
μάλλον μια  σημαία ανακωχής ανάμεσα σε γονείς και εφήβους.
αφορμή για να ψιθυρίσουμε όλοι αν οι νέοι ήξεραν, αν οι μεγάλοι μπορούσαν...




Τι θα συμπληρώναμε εμείς στα 24 γράμματα της αλφαβήτας;
ΑΓΧΟΣ
ΒΑΡΕΜΑΡΑ
ΓΟΝΕΙΣ
ΔΙΑΙΤΑ
ΕΡΩΤΑΣ
ΖΗΛΙΑ
ΗΡΩΕΣ
ΘΑΝΑΤΟΣ
ΙΝΤΕΡΝΕΤ
.....
και στο Ω...;        ω ρ ι μ ό τ η τ α (αν την είχαμε δεν θα ήμασταν έφηβοι!!!!!!!!!!)




σελ.10 ...Ευτυχώς όμως που όταν είσαι δεκαπέντε ξέρεις να διεκδικείς και δε χαρίζεσαι εύκολα. Δεν το κάνεις επίτηδες βέβαια. είναι η εποχή που λες -και κάνεις- αυτό που σου λέει η καρδιά σου, κι αυτή σε τραβάει από το μανίκι θες δε θες.... 


ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΟΥ ΡΑΝΙΑ, Β1, Διαβάζοντας ένα βιβλίο για τη φιλοσοφία...μου

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

ΟΔΟΣ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ

ήτανε  ένα φθινοπωρινό απόγευμα Κυριακής
18 και 30
η παρέα εξαιρετική,νεανική,χαμογελαστή...
συνάντηση έξω από το θέατρο...
όλοι μας νομίζαμε ότι θα δούμε τη Μαρία να αναπολεί τον Τάκη της...
τελικά αξίζει να μοιράζεσαι με ευλάβεια ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνεις...
μάλλον  δεν έβρεξε...
μόνο μέσα στην καρδιά μας συναισθήματα
φόβο,θυμό,απόγνωση,ανατριχίλα,απελπισία
χωρίς ανάσα χαρακτηρίσαμε την εξομολόγηση
συγκλονιστική,τρομερή,παιδικό τραύμα, αληθινή,πραγματική,αλλιώτικη,καταπληκτική,συναισθηματική,εκφραστική
ψυχοπλακωθήκαμε και ανατριχιάσαμε 
ΟΧΙ γιατί είχε μόνο ψ υ χ ή
αλλά γιατί είναι όμορφο να ακουμπάει η ψυχή μας σε δροσερά χαμόγελα!!!!!!!
Μπράβο στα παιδιά μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΥΓ. Μήπως η πενικιλλίνη στη φυματίωση της παιδείας μας είναι το πάμε θέατρο μαζί;

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

"Ακόλαστη Αυγούστα" Γεώργιος Ρούσσος

Η αυτοκράτειρα Ζωή στο θρόνο του Βυζαντίου- η μετάνοια και η τραγική πτώση της αυτοκράτειρας Ζωής.

Η ζωή , οι ίντριγκες, πάθη και εγκλήματα στο "δοξασμένο" μας Βυζάντιο. Αν αληθεύουν τα όσα αναφέρονται στα δύο αυτά βιβλία , να συνεχίσουμε να είμαστε περήφανοι για το ένδοξο παρελθόν  και τους προγόνους μας. 

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014


 



Ο Λιβανέζος ποιητής ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ διαβεβαίωνε πως είχε μάθει ''τη σιωπή μέσω του φλύαρου. την ανοχή , μέσω του αδιάλλακτου και την ευγένεια μέσω του αγενούς''. Ας είναι καλοδεχούμενοι και αυτοί οι δάσκαλοι.

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ (ΕΓΩ ΓΙΑ 'ΚΕΙΝΗΝ)



Ευτυχια.

Εφτα γραμματα που χωρεσαν στην πιο απλη κινηση
του χεριου σου προς εμενα.
Στη στιγμη που περασες την πορτα και σε ειδα
τη νυχτα 'κεινη.

Δεκα και μιση.
Ειχαμε πολλη ωρα ακομη μα δεν μας
εφτανε.Μηπως να γυρνουσα το ρολοι δυο ωρες
πισω;
ανουσιο..
Αιωνες δε θα 'ταν αρκετοι."Ηταν λειψοι" θα λεγαμε,
"Φερτε μας κι αλλους"..

Καθε λεξη σου ευτυχια,καθε αγκαλια και
καθε χαδι.
Κι αυτη η ελια σου πανω απο το στηθος..
Πολυ μικρη,ματια μου αλλα με γεμιζε ολοκληρωτικα.


Το καλο βεβαια ειναι πως την ευτυχια την ζουμε πλεον απο κοινου.
Την μοιραστηκαμε.
Η καλυτερα αθροισαμε τις ευτυχιες μας..
Σε μια εποχη που κανεις δε γνωριζει απο πραξεις..

Το δυσκολοτερο μας επιτευγμα και συναμα η μεγαλυτερη χαρα μου!


Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014


Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ  του χρόνου μας                                                
Βρες τον χρόνο το παιδί σου να μιλήσει
είναι ο δρόμος της χαράς.
_  Βρες τον χρόνο να ονειρεύεσαι
είναι η ηρεμία της ψυχής.
_  Βρες τον χρόνο να ερωτεύεσαι
ζωή σου δίνει
_  Βρες τον χρόνο να ταξιδεύεις
γνωρίζοντας τους άλλους τον εαυτό σου μαθαίνεις .
_ Βρες τον χρόνο να μαθαίνεις
η γνώση είναι σοφία.
_  Βρες τον χρόνο να ονειρεύεσαι
στα αστέρια για ν΄ανέβεις
_  Βρες τον χρόνο να βοηθάς
η βοήθεια ανακουφίζει.
_  Βρες τον χρόνο να δημιουργείς
η δημιουργία είναι ευτυχία.
_  Βρες τον χρόνο να σκέφτεσαι
η σκέψη σε ωριμάζει.
_  Βρες τον χρόνο να κάνεις φίλους
οι φίλοι είναι πολύτιμοι.
_  Βρες τον χρόνο να εργάζεσαι
η εργασία είναι αγαθό.
_  Βρες τον χρόνο να γελάς
είναι της ψυχής η μουσική.




Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Ὅταν ἡ σιγαλιὰ πλατιὰ θ᾿ ἁπλώση
στὸν κῆπο μου τὴ νύχτα, βροχερὸ
τὸ σύννεφο τὸν οὐρανὸ θὰ στρώση
σὲ μαῦρο θόλο πάνω του ἱερό.
Θὰ γύρουνε στὸ μυστικὸ σκοτάδι
τὰ δέντρα, οἱ θάμνοι, ἀργὰ τὴν κεφαλὴ
κ᾿ εὐλαβικὰ θὰ ψάλλουν ἔτσι ὁμάδι
τὴ θλιβερὴ στερνή τους προσευχή!
Ἔλα καὶ μεῖς μαζὶ τὴν προσευχή μας
στερνὴ φορὰ νὰ ποῦμε. Θ᾿ ἀκουστῆ
στὴ σιγαλιὰ παθιάρικη ἡ φωνή μας,
θ᾿ ἀντιλαλήση ὁ θόλος θὰ σπαστῆ,
τὸ σύννεφο θὰ κλαίη, θὰ κλαῖμε ἀντάμα,
θ᾿ ἀκολουθάη τῶν δέντρων ὁ ψαλμὸς
λυπητερὸς τὸ σιγαλό μας κλάμα
καὶ θὰ πυκνώνη ἡ σκοτεινιὰ χαμός.
Οὔτε ἀπ᾿ ἀστέρι λάμψη δὲ θὰ πέση,
τῆς Μοίρας δὲ θὰ δοῦμε τὴ μορφὴ
κ᾿ ἐνῶ τὰ χέρια χώρια θὰ μᾶς δέση,
τὰ χείλη μας θὰ λὲν τὴν προσευχή.
ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ


Κάποιος ρώτησε το Θεμιστοκλή:''Τι θα προτιμούσες να είσαι, Αχιλλέας ή Όμηρος;
Ο Θεμιστοκλής ρωτά κι αυτός:''Εσύ τι θα ήθελες να είσαι, νικητής στους Ολυμπιακούς αγώνες ή αυτός που αναγγέλλει τα ονόματα των νικητών;''

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Έφυγε ένας "ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ" Δάσκαλος!!!

"Η έξαρση είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή. Να εξαρθείς πάνω από τον εαυτό σου. Από τα πάθη σου. Σπάνια εξαίρονται οι άνθρωποι. Η ζωή όλων βέβαια ενέχει στιγμές έξαρσης. Όταν λές την αλήθεια -ακόμα κι όταν σε θίγει, σε πειράζει -είναι έξαρση. Η θυσία για τον άλλο, ο έρωτας, η φιλία , η αφοσίωση είναι έξαρση. .".
Εμμανουήλ Κριαράς (1906-2014)


Καλό ταξίδι, Δάσκαλε!!!


 

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΖΟΥΡΓΟΣ " Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο"

Κωνσταντίνου πόλη, Ιανουάριος 1671
.........Ελπίζω τα εμπορικά που κουβαλούν τα γράμματα να είναι καλοτάξιδα ως τη Σερενίσιμα κι από εκεί τα άλογα δυνατά, για να σύρουν γρήγορα τις άμαξες, να φτάσουν στην Πάντοβα.  .....
Τώρα παρεμβάλλονται ανάμεσά μας θάλασσες και στεριές, δυο ολόκληρες αυτοκρατορίες. Εύχομαι να φτάσει το γράμμα μου εκεί ως την άνοιξη και να μη λιώσει το βουλοκέρι μου απ' τη ζέστα του καλοκαιριού........


και σήμερα? έτος 2014. skype , κινητά, tablets,....... Άμεση επικοινωνία
και αύριο?  έτος  ????  Αρκετοί επιστήμονες θεωρούν πλέον ότι κάποτε θα καταστεί εφικτή η τηλεμεταφορά ολόκληρων ανθρώπων από το ένα μέρος στο άλλο. Προς το παρόν πάντως -και για αρκετό ακόμη καιρό- θα πρέπει να αρκεστούμε στην τηλεμεταφορά κβαντικών πληροφοριών.

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

ΑΝΡΙ ΤΡΟΥΑΓΙΑ ¨ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ¨

Ορισμένες γενναιόδωρες ιδέες είναι πολύ ευχάριστες στην έκφρασή τους, αλλά δεν αντέχουν στη δοκιμασία των γεγονότων.

Εικόνα JPEG

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ, Μαρία Νεφέλη   

.....
Δεν πα' να ξενυχτάς- να γράφεις χιλιάδες πικρούς στίχους
ή να γεμίζεις με συνθήματα επαναστατικά τους τοίχους
Οι άλλοι πάντα θα σε βλέπουν σαν έναν διανοούμενο
και μόνο εγώ που σ' αγαπώ: στα όνειρά μου μέσα έναν κρατούμενο.
Έτσι που αν στ' αλήθεια ο έρωτας είναι καταπώς λεν «κοινός διαιρέτης»
εγώ θα πρέπει να 'μαι η Μαρία Νεφέλη κι εσύ φευ ο Νεφεληγερέτης.
Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία.

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ,  Συμπόσιον 
Γράφτηκε το 1922-23 στο Βερολίνο ,παράλληλα με την Ασκητική ,αλλά χάθηκε ...
Ο συγγραφέας δεν ήξερε πού παράπεσε,πουθενά δεν το έβρισκε...
Βρέθηκε μετά από χρόνια μέσα στο χρηματοκιβώτιο του πατέρα του, του καπετάν Μιχάλη...

 Στην Ασκητική του ο Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ πρεσβεύει ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη το Θεό και ο Θεός έχει ανάγκη τον άνθρωπο.Στο Συμπόσιό του έχει τέσσερα πρόσωπα , τον Ίωνα Δραγούμη ως Κοσμά, τον Άγγελο Σικελιανό ως Πέτρο, το Μύρωνα Γουναλάκη ως Μύρο , τον εαυτό του ως Άρπαγο ,οικοδεσπότη της παρέας που συγκεντρώνεται σε ένα σπιτάκι δίπλα στη θάλασσα.  Υπάρχει και ένας πέμπτος συμποσιαστής , αόρατος . Είναι ο Θεός , τον οποίο οι ορατοί οραματίζονται και αναζητούν.
Ο Άρπαγος πλέκει πρώτα το εγκώμιο του Κοσμά . Κατόπιν ελέγχει  με πραότητα την ποίηση του Πέτρου. Λυπάται το Μύρο και αποφεύγει να τον κρίνει. Τέλος ο Άρπαγος αρχίζει την εξομολόγηση του. Αναπολεί τα παιδικά του χρόνια , τον αγώνα της σάρκας και του πνεύματος του, την άσκησή του στο Άγιο Όρος και την απελπισμένη καταφυγή του στην Παναγία και στον Χριστό. Οι συμποσιαστές περιμένουν να ακούσουν την κατάληξη του συντρόφου τους. Εκείνος δεν τους κρύβει πως η Άνοιξη - ο μέγας πειρασμός - νίκησε την καρδιά του ασκητή και τον ξαναέφερε στην παλαίστρα της ζωής...

Ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ στο Συμπόσιό του αναλύει την έννοια του έρωτα και του γνωστού αλλά και αυτού που κινεί το Σύμπαν ως υψηλή δύναμη. Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ στο Συμπόσιό του αναζητά και διατυπώνει την αμοιβαία αγωνία Θεού και ανθρώπου για αλληλοστήριξη...
ζητώ να βρω την πηγή της ζωής μου ...πες το θρησκεία, θεό, χίμαιρα, τραγούδι, πλάνη , τι με νοιάζει ; εγώ το λέω: Λύτρωση!

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ "Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ"

......Η εγχώρια παραγωγή βασικών ειδών διατροφής ήταν θλιβερά ανεπαρκής. Η δημόσια οικονομία ήταν σε κατάσταση χάους. Και, ενώ η δομή των τιμών στο εσωτερικό ήταν σε ψηλότερο επίπεδο από την υπόλοιπη Ευρώπη, η δημοσιονομική και πιστωτική δομή της χώρας είχε σχεδόν παραλύσει.....

......Το σύστημα των φορολογικών απαλλαγών που προήλθε από αυτή τη νομοθεσία είχε το χαρακτήρα μιας χτυπητά μεροληπτικής και οπισθοδρομικής δομής. Η ίδια λογική οδήγησε επίσης στα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα που απέβλεπαν να διατηρήσουν τα ημερομίσθια σε αρκετά χαμηλό επίπεδο ώστε να ενθαρρυνθούν ξένες επιχειρήσεις να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους στην Ελλάδα. Αντί να συμβεί αυτό, το ελληνικό εργατικό δυναμικό μετανάστευσε μαζικά στις ευρωπαϊκές χώρες,...........

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

"Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ" ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ


 «…δουλεῦτε τον ξανὰ τὸν κόσμο στὴ φωτιά,
καὶ τὰ καλά του ξανανθίστε καὶ τὰ κρίματα,
χτυπώντας τον, μὲ τὸ σφυρὶ καὶ μὲ τ’ ἀμόνι.

Περάστε ἀπάνω ἀπὸ τὶς μάντρες, τὰ μουλάρια σας
φτερῶστε τα σὰν τὰ σκουπόξυλα,
ὅταν οἱ μάγισσες τὰ καβαλλᾶνε·
ὁ κόσμος ἀκομμάτιαστος καὶ ἀπέραντος·
ὅπου τελειώνουν οἱ στεριές, 
τὰ πέλαγα ἀρχινᾶνε.

Ὅσα βουνὰ κι ἄν ἀνεβῆτε,
ἀπ’ τὶς κορφές τους θ’ ἀγναντεῦετε ἄλλες κορφὲς
ψηλότερες, μιὰν ἄλλη πλάση ξελογιάστρα·
καὶ στὴν κορφὴ σὰ φτάστε τὴν κατάψηλη,
πάλε θὰ καταλάβετε πὼς βρίσκεστε
σὰν πρῶτα κάτω ἀπ’ ὅλα τ’ ἄστρα».




Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

"ΕΚ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ" ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

"Ούτε ξέρει κανείς πως βρέθηκε εδώ. Διαθέτει μια πελώρια κινηματογραφική μηχναή και ίπταται. Με κάθε κλικ εκτινάσσει μικρά καθημερινά αντικείμενα, σφυρίχτρες, χτενάκια, μολύβια, βούρτσες. Μου μπαίνει ο πειρασμός και πλησιάζω. Βάζω με το νου μου ένα παλιό εγγλέζικο τραγούδι για την Άνοιξη και περιμένω με δυσπιστία. Πρώτα αισθάνομαι να πέφτει χωρίς λόγο μια λεπτή βροχούλα, και σε λίγο βλέπω από ψηλά λουλούδια πολλά, σκόρπια, σε μπουκέτα, και σε ολόκληρα στεφάνια. Σωστός κατακλυσμός. Την ίδια στιγμή που μήτε ακούς μήτε οσφραίνεσαι τίποτε. Αλήθεια θά 'ναι, φαίνεται, και το ύψος του Κρόνου και το βάθος του Τάμεση."

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

 ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ , ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΜΕ ΤΙΣ 5 ΚΛΕΙΔΑΡΙΕΣ



Ένας πλούσιος άνθρωπος πεθαίνει και αφήνει την κληρονομιά του , όχι στον πιστό του υπηρέτη ,
αλλά σε έναν άνθρωπο που βρήκε τυχαία . Όμως πρέπει να βρει 5 κλειδιά σε όλο τον κόσμο για να ανοίξει το σεντούκι.Θα τα καταφέρει να τα βρει ή θα σκοντάψει στις παγίδες του θυμωμένου υπηρέτη;Θα μείνετε έκπληκτοι όταν ανοίξει ο θησαυρός και δείτε τι έχει μέσα!
                                                                     ΚΑΣΣΙΑΝΗ - ΚΑΛΥΨΩ  ΔΗΜΟΥ   

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014



Η συνταγή της ευτυχίας μου : ένα ΝΑΙ, ένα ΟΧΙ , μια ευθεία γραμμή, ένας σκοπός.
  ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΝΙΤΣΕ, Το λυκόφως των ειδώλων

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Γιούνας Γιούνασον, Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε, Αθήνα, Ψυχογιός, 2013



Θέτει η ηλικία όρια στη ζωή του ανθρώπου; Μπορεί ένας εκατοντάχρονος άνθρωπος να επιθυμεί μια καινούργια αρχή στη ζωή του; Σε αυτό το ερώτημα προσπαθεί να απαντήσει το μυθιστόρημα του σουηδού δημοσιογράφου Γιούνας Γιούνασον. Ο ήρωάς του, ο Άλαν, είναι ένας Σουηδός εκατό χρονών, εκπαιδευμένος κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στα εκρηκτικά, ο οποίος την ημέρα των εκατοστών γενεθλίων του αποφασίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις μια καινούργια αρχή, πηδά από το παράθυρο του γηροκομείου όπου ζούσε και εξαφανίζεται. Είναι ένα κείμενο που, αν το αρχίσεις, το σταματάς μόνον όταν φτάσεις στην τελευταία του σελίδα. Ξεκαρδιστικό και βαθύτατα ανθρώπινο, είναι ένα μυθιστόρημα για το ταπεινό μεγαλείο της κάθε μέρας και την ομορφιά του να ζεις με πάθος, ακόμα κι όταν ο κόσμος προσπαθεί να σε πείσει ότι όλα γύρω είναι απελπιστικά άσχημα.

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Eίναι πιο εύκολο ν΄αποκτήσεις αυτό που επιθυμείς μ΄ ένα χαμόγελο
παρά με την αιχμή ενός σπαθιού              ΟΥΙΛΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ

Κυριακή 18 Μαΐου 2014

ο ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ στο πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ  γράφει:

'' η τραγωδία των γηρατειών δεν είναι πως είσαι γέρος
   αλλά πως υπήρξες νέος ''

Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Άνθη σοφίας

Ελάτε να φτιάξουμε έναν κήπο από αποφθέγματα που μας αρέσουν!

Ελύτης


Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
Οδ. Ελύτης,  Ο μικρός Ναυτίλος

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Μία έμπνευση της στιγμής...

   Μερικές φορές η έμπνευση σου έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις. Εμένα μου ήρθε ενώ κοιτούσα επί μία ώρα την ίδια σελίδα του βιβλίου της ιστορίας προσπαθώντας να παπαγαλίσω μία παράγραφο! Τα άφησα όλα στην άκρη λοιπόν και έκανα μια μικρή απόπειρα να γράψω ένα ποίημα το οποίο θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.

Υ.Σ. Καλή δύναμη στα παιδιά της ΄Γ Τάξης


"Σε θέλω μα δεν μπορώ να σε έχω"

Σε θέλω μα δεν μπορώ να σε έχω
τώρα καταλαβαίνω πώς είναι
τώρα που δεν μπορώ..
Θέλω να γευτώ τα χείλη σου,
παράδεισος φαντάζει η μορφή σου!
Τόσο κακός είναι ο έρωτας;
Τι σημασία έχει η μορφή που θα πάρει;
Έρωτας είναι, γλυκό τραγούδι είναι,
αντηχεί στα αυτιά μου
όλες μου οι αισθήσεις είσαι εσύ.
Σε θέλω μα..δεν μπορώ να σε έχω.


Ιωάννα Βασιλείου 

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

 PAULO  COELHO , O Διάβολος και η Δεσποινίδα Πριμ

Πάει λίγος καιρός από τότε που τελείωσα το βιβλίο ''ο Διάβολος και η Δεσποινίδα Πριμ''
του PAULO COELHO. Αν και στην αρχή μου φάνηκε μια βαρετή ιστορία, έπειτα με έκανε να μην μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου. Ο συγγραφέας  μέσα από την πλοκή της ιστορίας προσπαθεί να περάσει ένα μήνυμα στον καθένα ξεχωριστά.Τη μάχη που δίνουμε καθημερινά ανάμεσα στο καλό και το κακό, το σκοτάδι και το φως, την αλήθεια και το ψέμα, στον πειρασμό και στην αυταπάρνηση. Όμως η ιστορία κρύβει και κάποιες επιθυμίες για εξουσία ,που παρουσιάζεται ως παντοδύναμη. Στο τέλος ωστόσο  ο συγγραφέας δεν κάνει την ανατροπή ,αφού θέλει να δείξει πως το καλό πάντα κερδίζει. Απλά παίζει με το δίλημμα των ανθρώπων , αυτό που σε κάνει να κοντοστέκεσαι  πάντα ανάμεσα σε δύο δρόμους κάθε ώρα και κάθε στιγμή!!!!!!!!


                                                                               ΓΑΛΑΖΟΥΛΑ ΧΡΥΣΑ   Β1


Το «πολύτιμο» ναυάγιο



Το «πολύτιμο» ναυάγιο    ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ


          Μετά από μια κοπιαστική μέρα το πλήρωμα του καραβιού κάθισε να καπνίσει τους Αβάνες που φόρτωσαν από το τελευταίο τους λιμάνι. Ξάφνου ο καπετάνιος άρχισε να φωνάζει για να αμπαντονάρουν το πλοίο καθώς είχαν μετατόπιση φορτίου και κινδύνευαν να βουλιάξουν. Ο αμπαρατζής όμως δεν ήθελε να το εγκαταλείψει καθώς ήταν γεμάτο με κασόνια Άη-Γιώργηδες. Ο καπετάνιος συνέχισε να του φωνάζει ενώ εκείνος αδιαφορούσε στις φωνές του. Τότε ένας ναύτης ορμά, τον πιάνει από τα χέρια και τον σπρώχνει σε μια αλάντσια που μόλις κατέβαινε. Δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια του καθώς το πλοίο χανόταν μαζί με τον θησαυρό του.


*Αβάνες: τα πούρα Αβάνας
*αμπαντονάρω: εγκαταλείπω
*αμπαριτζής: ο επιστάτης του αμπαριού
*Άη-Γιώργηδες:αγγλικά νομίσματα που φέρουν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου
*αλάντσια:λάντζα, λέμβος, βενζινάκατο
                                               
                                                                                                                                                Γεωργία Βενέτη  Β1

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ, Η Αγάπη



Αν και αυτές οι πασχαλινές διακοπές ήταν πιο κουραστικές σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια δεν παραπονιέμαι γιατί ξέρω ότι του χρόνου θα είναι ακόμα πιο δύσκολα.
Μια ευχάριστη όμως ασχολία μου ήταν η ανάγνωση του καταπληκτικού βιβλίου του Λέο Μπουσκάλια με τίτλο «Η Αγάπη».
Πρόκειται για ένα βιβλίο που εξετάζει το φαινόμενο της αγάπης σε σχέση με την καθημερινή ζωή. Κατανοεί τις συγχύσεις και τις καταπιέσεις του σημερινού ανθρώπου, πιστεύει, όμως, ότι η αγάπη είναι η απαραίτητη δημιουργική δύναμη για οποιαδήποτε αλλαγή.
Εντοπίζει και καταγράφει τα εμπόδια που υψώνονται μπροστά στην αγάπη και προτείνει για να πέσουν τα τείχη αυτά. Δίνει νέο δυναμισμό στη σημασία του ανθρώπου στη σημερινή κοινωνία και επιμένει ότι η αγάπη δεν είναι απλά ένας δρόμος ή μια φιλοσοφία, αλλά η ίδια η συμμετοχή στην καθημερινή ροή της ζωής. Κι αν τον ακούσουμε προσεχτικά θα μας περάσει σημαντικά μηνύματα όπως:
«Αν νιώθεις κάτι, άσε τους άλλους να ξέρουν αυτό που νιώθεις», «Η αγάπη είναι σαν τον καθρέφτη. Όταν αγαπάς κάποιον γίνεσαι ο δικός του καθρέφτης και αυτός γίνεται ο δικός σου», «Η πραγματική αγάπη πάντοτε δημιουργεί ποτέ δεν καταστρέφει».
«Όταν αγαπάς, παύεις να βρίσκεσαι στο έλεος ανεξέλεγκτων δυνάμεων, γίνεσαι εσύ ο ίδιος μια πανίσχυρη δύναμη».
Ίσως ήταν ένα από τα καλύτερα εφηβικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει και ανεπιφύλαχτα θα το σύστηνα σε κάποιον ο οποίος έχει την κατάλληλη ευαισθησία και έχει νιώσει την αγάπη.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «Ο άνθρωπος χρειάζεται να αγαπήσει για να αγαπηθεί».  
                                                              ΑΝΔΡΕΑΔΟΥ ΜΑΡΙΝΑ Β1