Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019

ΜΑΡΤΑ ΣΟΦΙΑ, ΑΓΟΡΑ για την ΥΠΑΤΙΑ



 την πρώτη γυναίκα μαθηματικό- επιστήμονα! Δεν ήταν "φύλαξ του οίκου", Δεν ήταν "Εταίρα", Δεν ήταν Χριστιανή  αλλά  εκδιώχθηκε για τη νηφαλιότητα της σκέψης της. 



            Οι κοινωνικές αναταραχές μαστίζουν την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, τον 4ο αιώνα μ. Χ., κι όμως, μια γυναίκα κοιτάζει τα, άστρα, κάνει μαθηματικούς υπολογισμούς και βρίσκει απαντήσεις για τη μοίρα του Ανθρώπου. Παγιδευμένη στη φημισμένη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, όπου ήταν καθηγήτρια, η περίφημη φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος Υπατία, αγωνίζεται να διασώσει την αρχαία Γνώση μαζί με τους μαθητές της… Ανάμεσά τους, δύο άνδρες θέλουν να κερδίσουν την εύνοια αλλά και την καρδιά της…
Η ΑΓΟΡΑ μας μεταφέρει στην Αλεξάνδρεια, το Κέντρο του Κόσμου, 1700 χρόνια πριν και μας βάζει στη ζωή της σημαντικότερης γυναίκας της εποχής εκείνης, της Υπατίας που ενσάρκωσε με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο, την ταραγμένη αυτή περίοδο της ιστορίας, σφραγίζοντας με τον θάνατό της το τέλος μιας εποχής.

99% ευτυχισμένοι ΑΛΛΑΝ ΠΕΡΣΥ

ΤΎΧΗ-ΕΠΙΤΥΧΙΑ-ΕΥΤΥΧΙΑ


 Από τον Πλάτωνα έως τον Βούδα, περνώντας από τον Νίτσε και τη Σιμόν ντε Μποβουάρ στο Φρόυντ και στο Στηβ Τζόμπς , το βιβλίο συγκεντρώνει τις καλύτερες σκέψεις από τις πιο προικισμένες διάνοιες της ανθρωπότητας, ώστε να αντιμετωπίζουμε πιο φιλοσοφημένα την καθημερινότητα.





Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ έγραψε ότι η ε υ τ υ χ ί α είναι ο μοναδικός στόχος μας!

ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ, Μιλώντας μ έναν αγανακτισμένο νέο για επαναστάσεις

 επαναστάσεις τεχνολογικές και άλλες
Τα περιεχόμενα του βιβλίου αποδίδουν και τον προβληματισμό του αναγνώστη:
Περί ελευθερίας- Οργή- Τι είναι τεχνολογία;-Επικοινωνούμε;
Γνώση και τέχνη-Περί ορθολογισμού-Οι... δούλοι
Αυτοκίνητο!Τεχνολογία - Λογοτεχνία!Και τηλεόραση! Και... διαφήμιση!
Συντήρηση και ανανέωση







ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ; Ναι - απαντάει αυτό το βιβλίο. Αλλά μη σκεφθείτε μολότοφ, οδοφράγματα και ένοπλη πάλη. Η επανάσταση που χρειαζόμαστε είναι ειρηνική και αναίμακτη - αλλά γι' αυτό και πιο δύσκολη. Όλα τα βασικά μας προβλήματα: διαφθορά, έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, γραφειοκρατία, αδιαφάνεια, κακοδιοίκηση, σπατάλη, φοροδιαφυγή, καθημερινή ταλαιπωρία, θα μπορούσαν να λυθούν με την καθολική εφαρμογή της νεότερης τεχνολογίας. Μιλώντας με έναν αγανακτισμένο νέο, ο Νίκος Δήμου αποδεικνύει πως η πρώτη επανάσταση που μας χρειάζεται είναι τεχνολογική. Προϋποθέτει όμως βούληση και τεχνογνωσία. Πράγματα δύσκολα, όταν στις καίριες θέσεις υπάρχουν συντηρητικοί, αδρανείς και ψηφιακά αναλφάβητοι τεχνοφοβικοί. Και πέρα από αυτό, σε έναν ζωντανό και μερικές φορές οξύ διάλογο, ξεδιπλώνονται όλοι οι τρόποι με τους οποίους η τεχνολογία εμπλουτίζει, ομορφαίνει και διευκολύνει τη ζωή μας. ( από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)



Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2019

ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ ΤΑΣΟΣ, Η γέννηση




Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.

Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.

«Είδες –μου λέει- γεννήθηκε η ευσπλαχνία! Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.

Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.

Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988), Ο τυφλός με τον λύχνο, εκδόσεις Κέδρος, 1983



Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019

Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου 1893-1972

 Ευτυχία Χατζηγεωργίου-Οικονόμου, αργότερα Νικολαΐδου και τελικά Παπαγιαννοπούλου
η πρώτη Ελληνίδα Στιχουργός  από τη Μ. Ασία
υπερβολική στις καταχρήσεις της (πάθος η χαρτοπαιξία)
δυναμική στη ζωή της (ηθοποιός, δασκάλα και ποιήτρια)
έγραψε αλήθειες που έζησε
γιατί δεν άντεχε να τις ξεπεράσει!!!


Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα 
Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά
Δυο πόρτες έχει η ζωή
(Το τελευταίο βράδυ μου)
 Ηλιοβασιλέματα
Πετραδάκι - πετραδάκι 
 Όνειρο απατηλό
 Περασμένες μου αγάπες
 Είμαι αητός χωρίς φτερά
 Η διπρόσωπη
Γυάλινος κόσμος

Στο τραπέζι που τα πίνω
 Στου Αποστόλη το κουτούκι
Ρίξτε στο γυαλί φαρμάκι
Μου σπάσανε το μπαγλαμά
Ανεμώνα
Αργά είναι πια αργά
Λίγο-λίγο θα με συνηθίσεις
Πήρα απ' τη νιότη χρώματα
Αν είναι η αγάπη έγκλημα
Συρματοπλέγματα βαριά
Τι έχει και κλαίει το παιδί
Η Μαλάμω
Του ντερβίση το πιοτό
Τι να σου κάνει μια καρδιά

Στα σκαλοπάτια σου εγώ γυρίζω


Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019

ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ, Τα χέρια



Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν – τάχα χαιρετώντας – σ’ άλλους
Τ’ αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή – το χειρότερο – τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα.