ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΝΔΟΛΟΣ , Ιστορία χωρίς όνομα

Για το θυελλώδη, ατελέσφορο  έρωτα ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΔΕΛΤΑ και ΙΩΝΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ

 

 

Ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για το πάθος και την απώλεια, για τον έρωτα και τη μνήμη, για τις δεσμεύσεις της οικογένειας, για το σκοτάδι του πολέμου και τις πιο δραματικές στιγμές της Ελλάδας. 

Ο  αναγνώστης αλλά και ο θεατής γίνεται  ένας άνθρωπος εκείνης  της εποχής εκείνου του κύκλου εκείνης της ζωής....

 

 

 

Ιούνιος του 1908. Η Πηνελόπη Δέλτα βρίσκεται σε ένα σανατόριο στα περίχωρα της Βιέννης. Είναι μια γυναίκα με κηλιδωμένη ζωή. Σε αυτό το άσυλο των ταλαιπωρημένων ψυχών, μακριά από τις κόρες της, την έστειλαν για να ξεχάσει τον Ίωνα Δραγούμη, το γοητευτικό διπλωμάτη που αγάπησε παράφορα, τον άνθρωπο που έγινε η αιτία να κλυδωνιστεί ο γάμος της. Όμως η επίσκεψή του εκεί τα αλλάζει όλα. Θα ζήσει μαζί του τρεις μέρες και θα τη σημαδέψουν για πάντα.

Σκηνοθεσία - Μουσική .:Κ. Γάκης
Ερμηνεύουν: Τ. Νούσιας, Μπ. Λιβανού, Μ. Παπαφωτίου, Ν. Ορφανός, Αρ. Γκαγκάνης. Μουσικός επί σκηνής: Κ. Λώλος. Σκην.-κοστ.: Κ. Ζαμάνης. Φωτ.: Λ. Παυλόπουλος.

 Απρίλιος  του 1941. Οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα, και εκείνη, καθηλωμένη στο σαλόνι του σπιτιού της στην Κηφισιά, επιχειρεί τον τελευταίο απολογισμό της ζωής της, έχοντας πάρει μια μοιραία απόφαση. Να ανταμώσει στον ουρανό τον άντρα που στερήθηκε κάποτε.

ΔΥΟ διηγήματα και ΜΙΑ ταινία χωρίς πόλεμο για τον πόλεμο

                                   

Γ. ΒΙΖΥΗΝΟΣ(1849-1896)Ποίος ήτο ο φονεύς του αδελφού μου 

  Ο αναγνώστης παρακολουθεί την εξέλιξη μιας μυστηριώδους ιστορίας, όπου η μητέρα του αφηγητή αγνοεί το φονιά του γιου της και τον αναζητά εναγωνίως, τη στιγμή που ο προστατευόμενός της Τούρκος Κιαμήλ (ο δράστης) δεν γνωρίζει ότι είναι αυτός που -άθελά του- έχει σκοτώσει το γιο της ευεργέτιδάς του.Ο Τούρκος Κιαμήλης, αν και ήταν βέβαιος πως είχε σκοτώσει το φονιά του αδελφοποιτού του, τον ταχυδρόμο Χαραλάμπη, τον έβρισκε διαρκώς μπροστά του και αποφάσισε να απαλλαγεί από το φάντασμα. Όμως ο ταχυδρόμος τον οποίο σκότωσε ο Κιαμήλης δεν ήταν ο Χαραλάμπης αλλά ο Χρηστάκης που τον είχε αντικαταστήσει εκείνες τις μέρες στη δουλειά. Η αποκάλυψη είναι τρομερή και ο Κιαμήλης χάνει τα λογικά του. Παρακαλεί το συγγραφέα να μην το πει στη μητέρα του και όταν αποφυλακίζεται για να εξιλεωθεί..............

 

Α. ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ 1919-2003 , Το ποτάμι   εντάσσεται στη συλλογή «Ζητείται Ελπίς», η οποία κυκλοφόρησε στα 1954.

Στις δυο όχθες ενός ποταμού έχουν στρατοπεδεύσει οι αντίπαλοι. Για δυόμισι ολόκληρα χρόνια πολεμούσαν μεταξύ τους. Όμως, τις τρεις τελευταίες εβδομάδες μένουν άπραγοι, ακούγοντας το νερό του ποταμού να κυλάει, αλλά χωρίς να μπορούν να πλησιάσουν σε αυτό. Τρεις που θέλησαν να το πλησιάσουν, για να πλυθούν στα καθαρά νερά του, σκοτώθηκαν. Γιʼ αυτό και υπήρξε διαταγή από το διοικητή της μεραρχίας να μην πλησιάσει κανείς το ποτάμι σε απόσταση μικρότερη από διακόσια μέτρα.
Ο ήρωας του διηγήματος όμως, αποφάσισε παρά τη διαταγή, να πάει στο ποτάμι για να κολυμπήσει. Άφησε τα ρούχα του και το ντουφέκι του στη ρίζα ενός δέντρου και με πολλές προφυλάξεις μπήκε στο νερό, Κολυμπούσε για κάποια ώρα με χαρά, ώσπου ξαφνικά είδε το κεφάλι κάποιου άλλου που κολυμπούσε κι εκείνος.Ο άλλος τον κατάλαβε και για κάποια στιγμή κοιτάζονταν αμίλητοι, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν, αν ήταν ο ένας φίλος ή εχθρός για τον άλλο. Όταν όμως είδε τον άλλο να βγαίνει κολυμπώντας..........

 1992: Ο Εσθονός Ίβο, καλλιεργητής μανταρινιών με το συνεργάτη του  έμειναν μονάχοι  σ' ένα χωριό της Γεωργίας, το οποίο όλοι εγκατέλειψαν όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη συνοριακή γραμμή με την Αμπχαζία. Οι δύο άνδρες σκοπεύουν να μαζέψουν μανταρίνια και να τα πουλήσουν, πριν φύγουν. Δυστυχώς όμως ο πόλεμος θα τους προλάβει. Μια μέρα θα αναλάβει να περιθάλψει και να στεγάσει δυο τραυματισμένους στρατιώτες που ανήκουν στα αντίπαλα στρατόπεδα: τον Τσετσένο μισθοφόρο Αχμέντ και το Γεωργιανό­ Νίκα.....