Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ




ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ

Είναι οι σχέσεις των ανθρώπων φυλακή τους
βαρυποινίτες ισοβίως στο φευγιό τους
από διαμάντια μια θηλειά για τον λαιμό τους
και την καρέκλα θα την σπρώξουν όταν φύγουν.

Είναι οι σχέσεις των ανθρώπων που πονάνε
μαχαίρι δίκοπο κι αν σε φοβίζει βγαλ’ το
και το κουφάρι μου το άδειο έλα παρ’ το
δεν λογαριάζω την ζωή μου δίχως σένα.

Αυτές οι σχέσεις, ο ανθοστόλιστός μας κήπος
έχει λουλούδια που ποτίζω και μαραίνουν
δίχως το χώμα δεν αντέχουν και πεθαίνουν
κι απ’ την παλέτα πλέον λείπει ένα χρώμα

Δεν είν’ η αγάπη η απλή ανταμοιβή σου
τυχαίο δώρο που σ’ αρμόζει αιωνίως
το δώρο αυτό θα τ’ αποκτήσεις επαξίως
διότι πάλεψες με μόχθο ν’ αγαπήσεις.

Μα όταν θα φύγει θα σε βρούνε κρεμασμένο
μ’ ένα μαχαίρι πάνω στ’ άψυχό σου σώμα
μαραζωμένο σαν λουλούδι χωρίς χώμα
κι η φυλακή σου θα ΄ναι άδεια δίχως κείνη
ξένη παλέτα δίχως ούτε ένα χρώμα.
Ανεμοκύκλιστος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου