ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ Μέτρον βίου το καλόν, ου το του χρόνου μήκος.
Η αξία της ζωής μετριέται με την ωραιότητά της και όχι με το μήκος της.
Όταν ο βασιλιάς της Δανίας πεθαίνει αιφνίδια, τον θρόνο σφετερίζεται ο αδελφός του, Κλαύδιος — καταλαμβάνοντας όχι μόνο την εξουσία, αλλά και τη σύζυγο του νεκρού βασιλιά, Γερτρούδη. Η βασίλισσα και μητέρα του Άμλετ ενδίδει σε έναν βιαστικό, σχεδόν ανίερο γάμο, αφήνοντας τον γιο της βυθισμένο στο πένθος και τη σύγχυση. Η εύθραυστη ισορροπία διαλύεται όταν εμφανίζεται το Φάντασμα του βασιλιά: δεν πέθανε φυσικά, αποκαλύπτει — δολοφονήθηκε. Φονιάς ο ίδιος του ο αδελφός, με ύπουλο τρόπο και στόχο του τον θρόνο. Ο Άμλετ ορκίζεται εκδίκηση -ούτε καν ο έρωτάς του για την τρυφερή Οφηλία, δεν θα τον αποσπάσει από το σκοπό του. Για να βεβαιωθεί για την ενοχή του Κλαύδιου, προσκαλεί έναν θίασο περιπλανώμενων ηθοποιών να ανεβάσουν μια παράσταση που αναπαριστά τη δολοφονία του πατέρα του. Η αντίδραση του Κλαύδιου στα όσα συμβαίνουν, θα τον προδώσει και η εκδίκηση του Άμλετ θα είναι φοβερή, αλλά και αυτοκαταστροφική.
Στο τέλος του έργου, έρχεται η συντριβή ή η δικαίωση;;;
Μια ζωή δεν αξίζει τίποτα αλλά και τίποτα δεν αξίζει όσο μια ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου