Σάββατο 8 Ιουνίου 2024

Ο ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ


Αν  ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ έλεγε ναι στον πλούσιο  μαθητή και φίλο του  ΚΡΙΤΩΝΑ για απόδραση...

αν υπερασπιζόταν τον εαυτό του στην ΑΠΟΛΟΓΙΑ του χωρίς να προτείνει ως ποινή του ειρωνευόμενος  στο αθηναϊκό δικαστήριο τη δωρεάν σίτισή του στο Πρυτανείο...

αν στο δίλημμα του  ΕΥΘΥΦΡΟΝΑ (Πλάτων, 1903, 10d-10e) για την οσιότητα και την ευσέβεια...αγαπάται από τους Θεούς για αυτό είναι ευσεβές ή είναι ευσεβές και για αυτό αγαπάται από τους Θεούς...

 ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ που του υπαγόρευσαν οι Νόμοι στο όνειρό του και αρνήθηκε τη δραπέτευση:

i) δεν εναντιώνεται  στην άδικη απόφαση του λαϊκού δικαστηρίου της Αθήνας (Ηλιαία) γιατί συνιστά αδικία

ii ) δραπετεύοντας καταστρέφει τους νόμους άρα  ολόκληρη την πόλη και γίνεται κακό παράδειγμα

iii) στα 70 χρόνια του ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε για τη νομοθεσία στην Αθήνα ούτε πρότεινε τρόπους βελτίωσης του νομικού της συστήματος 

iv) δεν μετοίκησε ποτέ σε άλλη πόλη με την οικογένειά του για καλύτερους όρους ζωής 

v) δεν  αντιπρότεινε στη θανατική ποινή, την εξορία

vi) υπηρετεί το γράμμα του νόμου δηλ. την αρχή της δικαιοσύνης για να ονομάζεται ενάρετος πολίτης 

vii) αφού ενστερνίζεται τη γνώμη των ειδικών και όχι των πολλών, αποφαίνεται  την αξία της υπακοής του πολίτη στο νόμο, ιδιότητα που ταυτίζεται με αυτήν του φιλοσόφου, ο οποίος φρόντιζε με τη διδασκαλία του –που βασιζόταν στις αξίες της αρετής, της δικαιοσύνης και των νόμων- για την ηθική βελτίωση του ανθρώπου.

viii )ήταν αφοσιωμένος στην Αθήνα  γιατί  το δημοκρατικό της πολίτευμα τού εξασφάλιζε  ελευθερία,  ισότητα,  ανεκτικότητα, παρρησία,  ύπαρξη χρόνου και χώρου για την καλλιέργεια του φιλοσοφικού στοχασμού του.

ix) στην ανακοίνωση της απόφασής του να μην αντιταχθεί στην ετυμηγορία του δικαστηρίου φαίνεται η συνέχεια και η συνέπεια που διακρίνει το φιλόσοφο-Σωκράτη ως προς την τήρηση των αρχών του.

x) O πολίτης  υπακούει τυφλά στο νόμο και αψηφά το θάνατο, ο φιλόσοφος  εμπιστεύεται τη θεϊκή του αποστολή, αυτοκτονώντας ήρεμα και ταυτίζοντας το ευ ζην με ένα καλό θάνατο! 

 .....................................................................................................................................

Ο Απόστολος Παύλος  προς Ρωμ. 2, 25-29 μιλάει για μια σαρκική περιτομή, που γίνεται κατά το γράμμα του νόμου, αλλά από μόνη της είναι ουσιαστικά ανώφελη, δεν αρκεί να αναγεννήσει πραγματικά τον άνθρωπο. Γι’ αυτό παράλληλα μιλάει και για μια πνευματική περιτομή της καρδιάς, αχειροποίητη (αφαίρεση-κάθαρση των παθών, της αμαρτίας) που αναδεικνύει τον άνθρωπο αληθινό τηρητή του θείου νόμου  και όχι ''απερίτμητον τη καρδία"

 Γι’ αυτό η νέα διαθήκη του Θεού δεν είναι διαθήκη ''γράμματος, αλλά πνεύματος . το γαρ γράμμα αποκτέννει, το δε πνεύμα ζωοποιεί '' (Β Κορ. 3, 17)

....................................................................................................................................................... 

  •  Αν ήσασταν δικαστής θα ετυμηγορούσατε με το γράμμα ή το πνεύμα του νόμου; 
  • Αν ήσασταν ΣΩΚΡΑΤΗΣ θα δραπετεύατε; 
  • Αν ήσασταν ΚΡΙΤΩΝ θα φυγαδεύατε τον μοναδικό δάσκαλο που υπήρξε ρητήρ αγαθών λόγων και πρηκτήρ αγαθών έργων; 
  • Αν ζούσε ο ΖΑΛΕΥΚΟΣ( = πολύ λευκός) στην εποχή μας θα καθιέρωνε  την αρχή του αντιπεπονθότος (της ανταπόδοσης) δηλ. την ίδια ποινή για κάθε αδίκημα; ( Ο Ζάλευκος ήταν  αυστηρός στην  εφαρμογή των νόμων, άσχετα με την κοινωνική ή δημόσια θέση του καθενός. Αναφέρεται ότι όταν ο γιος του καταδικάστηκε σε τύφλωση για μοιχεία , ο Ζάλευκος δε ζήτησε να μην εκτελεστεί η ποινή, πρότεινε όμως να αφαιρεθεί ένα μάτι από τον ίδιο και ένα από το γιο του).  

 




 

 

1 σχόλιο:

  1. Π.Κ:
    Η Παιδεία της πολιτείας εξασφαλίζει στον πολίτη την γνώση α. της ψυχικής υπόστασης, β. της υπόστασής του ως μέΛος (κι όχι ως μέΡος) της πόλης. Εφόσον γεννιέται φύσει άνθρωπος να γίνει και κατ'ουσία ΑΝΘΡΩΠΟΣ (Ανθρωπ.επιστήμες).
    Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, είναι η Αρχή συγκρότησης και της ψυχής και της Πόλης. Η δραπέτευση είναι ατομική πράξη, είναι πράξη μη πολιτική, πράξη που δεν αρμόζει σε πολίτη της αρχαιοελληνικής πόλης , στην οποία χάνεται η αυθυπαρξία του ατόμου για χάρη του εὖ ζῆν.
    《ὄπου γὰρ μὴ νόμοι άρχουσιν, οὐκ ἔστι πολιτεία》Αριστοτέλης, Πολιτικά 129 2α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή