Ἑλλήνων προμαχοῦντες Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι
χρυσοφόρων Μήδων ἐστόρεσαν δύναμιν
επίγραμμα ΣΙΜΩΝΙΔΗ
ΠΛΑΤΩΝ, Μενέξενος 240 d
Ἐν τούτῳ δὴ ἄν τις γενόμενος γνοίη οἷοι ἄρα ἐτύγχανον ὄντες τὴν ἀρετὴν οἱ Μαραθῶνι δεξάμενοι τὴν τῶν βαρβάρων δύναμιν καὶ κολασάμενοι τὴν ὑπερηφανίαν ὅλης τῆς Ἀσίας καὶ πρῶτοι στήσαντες τρόπαια τῶν βαρβάρων, ἡγεμόνες καὶ διδάσκαλοι τοῖς ἄλλοις γενόμενοι ὅτι οὐκ ἄμαχος εἴη ἡ Περσῶν δύναμις, ἀλλὰ πᾶν πλῆθος καὶ πᾶς πλοῦτος ἀρετῇ ὑπείκει. 240 e Ἐγὼ μὲν οὖν ἐκείνους τοὺς ἄνδρας φημὶ οὐ μόνον τῶν σωμάτων τῶν ἡμετέρων πατέρας εἶναι, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐλευθερίας τῆς τε ἡμετέρας καὶ συμπάντων τῶν ἐν τῇδε τῇ ἠπείρῳ· εἰς ἐκεῖνο γὰρ τὸ ἔργον ἀποβλέψαντες καὶ τὰς ὑστέρας μάχας ἐτόλμησαν διακινδυνεύειν οἱ Ἕλληνες ὑπὲρ τῆς σωτηρίας, μαθηταὶ τῶν Μαραθῶνι γενόμενοι.
ΦΕΙΔΙΠΙΔΗΣ
Ο Μιλτιάδης αμέσως μετά την περίφημη μάχη του Μαραθώνα 490 π.Χ. απέστειλε τον Φειδιππίδη, που θεωρούνταν ο ταχύτερος τότε ημεροδρόμος του αθηναϊκού στρατού, από το πεδίο του Μαραθώνα στην Αθήνα για να αναγγείλει τη νίκη κατά των Περσών. Λέγεται ότι έτρεξε όλη την απόσταση χωρίς διακοπή και μπήκε στην Συνέλευση της Βουλής, όπου αναφώνησε "Νενικήκαμεν"= έχουμε νικήσει, πριν καταρρεύσει και πεθάνει.
ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Στην ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ δεν υπήρχε ως άθλημα «μαραθώνιος δρόμος». Όταν οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν πραγματικότητα στο τέλος του 19ου αιώνα, οι ιδρυτές και οι διοργανωτές έψαχναν ένα μεγάλο γεγονός, που να υπενθυμίζει την αρχαία δόξα της Ελλάδας. Η ιδέα της οργάνωσης του αγώνα του μαραθωνίου προήλθε από τον Γάλλο γλωσσολόγο και ελληνιστή (Michel Bréal), ο οποίος πρότεινε κατά την αναβίωση των ολυμπιακών αγώνων το 1896 στην Αθήνα «την επανάληψη του διάσημου εκείνου δρόμου που εξετέλεσε ο στρατιώτης του Μαραθώνος». ΑΓΩΝΙΣΜΑ περίπου 40 χλμ. για το οποίο και ο εθνικός ευεργέτης ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ αθλοθέτησε κύπελλο.
Αυτή η ιδέα υποστηρίχθηκε και από τον (Pierre de Coubertin), τον ιδρυτή των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς επίσης και τους Έλληνες.
Ο νικητής του πρώτου ολυμπιακού μαραθωνίου το 1896 (μόνο για άνδρες) ήταν ο ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΗΣ ένας Έλληνας μεταφορέας νερού. Νίκησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες με χρόνο 2 ώρες 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα. Δεύτερος εισήλθε ο Χαρίλαος Βασιλάκος τερματίζοντας σε χρόνο 3 ώρες, 06΄ και 30΄΄.
Απευθυνόμενος ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν στο Σπύρο Λούη του είπε «Σήμερα έγραψες ιστορία».
Ο μαραθώνιος των γυναικών εισήχθη στους ολυμπιακούς το 1984 (Λος Άντζελες, ΗΠΑ) και νικήτρια ήταν η Joan Benoit των Ηνωμένων Πολιτειών με χρόνο 2 ωρών 24 λεπτά και 52 δευτερόλεπτα
Έχει γίνει παράδοση ο μαραθώνιος των ανδρών να είναι το τελευταίο αγώνισμα με τερματισμό στο Ολυμπιακό Στάδιο, και συχνά ώρες αργότερα, η τελετή λήξης.
Η απόσταση των 42.195 μέτρων καθορίστηκε αρχικά κατά τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου του 1908. Η απόσταση των 42 χιλιομέτρων είναι η απόσταση μεταξύ των ανακτόρων του Ουίνδσορ και του Ολυμπιακού σταδίου στο Shepherd’s Bush στα δυτικά του Λονδίνου. Η απόσταση καθορίστηκε στα 42 χιλιόμετρα και επίσης ένα γύρο του σταδίου το οποίο κατέληξε να είναι 42.195 μέτρα, παίρνοντας υπόψη και την καλύτερη θέση για τη βασιλική οικογένεια. Στον αγώνα ο Ντοράντο Πιέτρι (Dorando Pietri) μπήκε πρώτος στο Στάδιο για τον τελευταίο γύρο αλλά παραπαίοντας, έπεσε 7 φορές μέσα στο στάδιο και τελικά υποβοηθήθηκε από τους διαιτητές να περάσει τη γραμμή του τερματισμού πριν τον Αμερικανό Τζόνι Χέις (Johnny Hayes), ο οποίος πλησίασε στα λίγα μέτρα. Τελικά ο Πιέτρι αποκλείστηκε αλλά η κούρσα πήρε το όνομα η «Κούρσα του Αιώνα» και ο Πιέτρι πήρε αναμνηστικό κύπελλο από την Βασίλισσα Αλεξάνδρα της Δανίας.
Στο Ισραήλ οργανώνεται δρόμος μεγάλης αντοχής, παρόμοιος με τον κλασσικό Μαραθώνιο, ο οποίος λέγεται και «Βιβλικός Μαραθώνιος». Οι Ισραηλίτες τον οργανώνουν σε ανάμνηση γεγονότος που αναφέρεται στη Βίβλο, Σαμουήλ Α', 4:12, που θεωρούν ότι είναι η πρώτη ιστορική αναφορά για μαραθώνιο δρόμο. Σύμφωνα με τη Βίβλο, μετά από μια μάχη όπου οι Φιλισταίοι κατανίκησαν τους Ισραηλίτες και πήραν ως λάφυρο την Κιβωτό της Διαθήκης, ένας ημεροδρόμος Ισραηλίτης έτρεξε αυθημερόν και έφερε στον προφήτη Σαμουήλ την είδηση της ήττας. Η απόσταση είναι από το Rosh Ha’ayin του κεντρικού Ισραήλ, μέχρι τον οικισμό Shiloh στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Στη σύγχρονη εποχή, όταν μετρήθηκε αυτή η απόσταση βρέθηκε 42 χιλιόμετρα, όσο ακριβώς και ο κλασσικός Μαραθώνιος. Το 2017 η Ένωση Διεθνών Μαραθωνίων και Δρόμων Αποστάσεων (AIMS) εξαίρεσε αυτόν τον μαραθώνιο από τους επίσημα αναγνωρισμένους, επειδή διέρχεται μέσα από έδαφος που η Παλαιστίνη και άλλες χώρες θεωρούν κατεχόμενο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Έτρεξε πράγματι αυτός ο οπλίτης με το όνομα Φειδιππίδης ή Ευκλής ή Θέρσιππος από τον Μαραθώνα στην Αθήνα, περίπου 45 χλμ. κακοτράχαλου δρόμου και με πλήρη οπλισμό (περικεφαλαία, θώρακα, περικνημίδες, ασπίδα, ακόντιο, ξίφος, κάπου 30-35 κιλά) για να αναγγείλει τη μεγάλη νίκη;
Πόσο ανάγκη έχουμε από θρύλους, πρότυπα, παραδόσεις;
και
Πόσοι αγώνες στο στίβο της ζωής χαρακτηρίζονται τιτάνιοι, εξωπραγματικοί κι όμως γίνονται;
και όπως λέει και το τραγούδι
Πώς να αντέξεις δίχως μύθο την αλήθεια αυτού του κόσμου;
