Η ΠΟΝΤΙΚΟΠΑΓΙΔΑ, ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ

«Τρία τυφλά ποντίκια, τρία τυφλά ποντίκια. Δες πως τρέχουν, δες πως τρέχουν. Τρέχουν αφότου η σύζυγος του αγρότη τους έκοψε τις ουρές μ’ ένα αιχμηρό μαχαίρι. Έχεις ξαναδεί ένα τέτοιο θέαμα;» Στο πρωτότυπο έργο ο τίτλος «Three Blind Mice» μπορεί να λειτουργήσει άψογα γιατί το τραγούδι αυτό υπάρχει ως πολιτιστικό βίωμα και ταυτόχρονα περιλαμβάνει τους τρεις θανάτους που πρόκειται να συμβούν στο έργο. Στα ελληνικά το έργο δεν μπορεί παρά να μεταφραστεί ως Ποντικοπαγίδα.

Η «Ποντικοπαγίδα» ξεκίνησε ως ραδιοφωνικό έργο στις 30 Μαΐου 1947 με τον τίτλο «Τρία τυφλά ποντίκια» και βασιζόταν σ' ένα αδημοσίευτο, τότε, διήγημα της Κρίστι. Πήρε το σημερινό του όνομα από ένα στίχο του σεξπιρικού «Άμλετ», όταν μετεξελίχθηκε σε θεατρικό έργο.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1007

© SanSimera.gr

Η «Ποντικοπαγίδα» ξεκίνησε ως ραδιοφωνικό έργο στις 30 Μαΐου 1947 με τον τίτλο «Τρία τυφλά ποντίκια» και βασιζόταν σ' ένα αδημοσίευτο, τότε, διήγημα της Κρίστι. Πήρε το σημερινό του όνομα από ένα στίχο του σεξπιρικού «Άμλετ», όταν μετεξελίχθηκε σε θεατρικό έργο.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1007

© SanSimera.gr

Η «Ποντικοπαγίδα» ξεκίνησε ως ραδιοφωνικό έργο στις 30 Μαΐου 1947 με τον τίτλο «Τρία τυφλά ποντίκια» και βασιζόταν σ' ένα αδημοσίευτο, τότε, διήγημα της Κρίστι. Πήρε το σημερινό του όνομα από ένα στίχο του σεξπιρικού «Άμλετ», όταν μετεξελίχθηκε σε θεατρικό έργο.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1007

© SanSimera.gr

 

 Η Βασίλισσα του Εγκλήματος- Αγκάθα Κρίστι 1890-1976- έγραψε  την Ποντικοπαγίδα, που ανέβηκε στη σκηνή το 1952 κι έκτοτε δεν έπαψε να παίζεται.....

 Επτά άνθρωποι βρίσκονται αποκλεισμένοι απ' τη χιονόπτωση σε ένα πανδοχείο.  Γρήγορα, θα διαπιστώσουν πως ανάμεσά τους βρίσκεται κι ένας στυγερός δολοφόνος, που.....

 Τα ματωμένα του ίχνη συνοδεύονται από ένα μακάβριο μοτίβο "Τα τρία τυφλά ποντικάκια"...........

Ο αστυνόμος θα δοκιμάσει να ενοχοποιήσει όλους μέχρι .........

Καλές ερμηνείες , ποικιλόχρωμοι ψυχισμοί, αφαιρετικά σκηνικά για να αναδειχθεί το κείμενο. Εύθραστοι , δυναμικοί, πονηροί, εκρηκτικοί χαρακτήρες.

Δυνατοί διάλογοι, αριστοτεχνική πλοκή.

 Η επιλογή των πραγματικών ονομάτων δίνει μια μεταδραματική διάσταση στην παράσταση, σαν οι ηθοποιοί να υποδύονται τους χαρακτήρες του έργου.

• Πόσα μυστικά κρύβουμε;

• Μπορούν να συστεγαστούν άνθρωποι με τόσα πάθη;
• Η απονομή δικαιοσύνης;
• Πόσο απέχει ο θύτης από το θύμα;
• Όλοι μας είμαστε εν δυνάμει ένοχοι ή εν δυνάμει αθώοι;
• Θα ήθελες να γράψεις ή να παίξεις σε ένα τέτοιο έργο;
• Σεναριογράφος ή σκηνοθέτης του βιβλίου-ταινίας μετά τον εγκλεισμό της πανδημίας; 
• Αλήθεια με ποιον τίτλο;;;;;;;;;;