Ζ. ΛΙΒΑΝΕΛΙ, Ανησυχία εκδ. ΠΑΤΑΚΗΣ 2018

Ο Ιµπραήµ ως δημοσιογράφος ζει µια συνηθισµένη «δυτική» ζωή στην Πόλη.
Ταξιδεύοντας πίσω στο Μάρντιν,στα βουνά πάνω από τη Συρία, ψάχνοντας το δολοφόνο του παιδικού του φίλου έρχεται αντιµέτωπος με τον ανορθολογισµό της ανατολής και τη δύναµη του παραλόγου.Ανησυχεί!
Ο Χουσεΐν ερωτεύτηκε τη Μελεκνάζ, παράτησε την αρραβωνιαστικιά του και αφιερώθηκε στην προσφυγοπούλα με το τυφλό μωρό της. Άκακος, αλτρουιστής, ανιδιοτελής. Παρασύρθηκε; Ο παιδικός του φίλος ανησυχεί!
Η Μέση Ανατολή είναι ο τόπος όπου ο λόγος- η ποίηση, ο θρύλος, το παραµύθι είναι τόσο δυνατά, που  διαποτίζουν  καταλυτικά την ψυχή του ανθρώπου. Οι ποιητές κατατάσσονται στη συνοµοταξία των µάγων.
σελ. 168 Στην ανατολή ο έρωτας, το παραμύθι, η γητειά είναι πιο βαθιά. Τον σεβντά οι άραβες τον λένε γκαράμ, ενώ η λέξη ασκ έχει την έννοια της περιτύλιξης του κισσού...Ποιου κοριτσιού τα ντελικάτα χέρια είχαν σχηματίσει τον κεντημένο Άγγελο Παγόνι;...
 ISIS, τζιχαντιστές μουσουλμάνοι, ναζί με αγκυλωτό σταυρό, Συροϊακωβίτες, Κάαμπα, Ισικτσίδες,  Γεζιντί...
σελ.134 ο κόσμος αυτός είναι ένα παραθύρι/ Έρχεσαι, κοιτάς και φεύγεις....
Αυτός ο κόσμος είναι ψεύτικος/ Κι ο άλλος είναι αμφίβολος.. (δημοτικό της Μαύρης Θάλασσας)

Το ταξίδι του Ιµπραήµ στη γενέτειρά του, το Μάρντιν, είναι ένα ταξίδι στη βία του πιο ανελέητου προσώπου της Μέσης Ανατολής, στον έρωτα και, ίσως, στην αυτογνωσία.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ- ΘΡΗΣΚΕΙΑ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ
Ο άγγελος παγόνι με κόκκινη και μαύρη κλωστή,  ο άγγελος των Εζιντί είναι άγγελος ή διάβολος;
Βία, Απληστία, Αλλοτρίωση, Υλισμός, Θρησκολαγνεία, Ανατολή- Δύση, Προγονοπληξία, Θάνατος....
Χαρέσε= στην έρηµο ένα αγκάθι που αρέσει πολύ στις καµήλες. Με το που θα το δουν, το κόβουν κι αρχίζουν να το µασούν. Το αιχµηρό αγκάθι ανοίγει πληγές στο στόµα τους, οι πληγές µατώνουν. Ωστόσο, όταν η γεύση του αλµυρού αίµατος αναµειχθεί µε τη γεύση του αγκαθιού, αυτό τους αρέσει ακόµη πιο πολύ. Έτσι, όσο τρώνε µατώνουν, όσο µατώνουν τρώνε, δεν χορταίνουν να καταπίνουν το αίµα τους…
Ανησυχώ! Ανησυχούμε!