Ιστορίες ανείπωτες, λαλούντα μνημεία

ΚΠΕ ΦΙΛΙΠΠΩΝ
ένα σεμινάριο γεμάτο έμπνευση με περιήγηση στον αρχαιολογικό χώρο και δημιουργική γραφή.

• τα μουσεία ερμηνεύουν , εκθέτουν αντικείμενα του υλικού πολιτισμού
• η χελώνα του Κεραμεικού
• η φεύγουσα κόρη, φεύγει παραμένοντας
• και τον ονειρευότανε παραδομένη ανάμεσα στο φόβο της και στη λαγνεία του να την λαξεύει ακόμη...

Τελικά σε ένα τέτοιο σεμινάριο αναπνέεις την ιστορία σου,
εισπνέεις οξυγόνο μακεδονικής γης, εκπνέεις στίχους
και καταλαβαίνεις γιατί τούτος ο τόπος σε μαγεύει!

Το ημερολόγιο μιας χρυσαλλίδας

Πρώτη του 2018 Δεκεμβρίου

χειμωνιάτικο πρωϊνό Σαββάτου

ο ήλιος πρόβαλλε στα τενάγη των Φιλίππων

για να δείξει τα χρώματα των μνημείων.

Η Καραγεωργίου στιχουργούσε

Η Μπεχλικούδη μιλούσε

Ο κ. Κώστας ρωτούσε

Κι ο Λιχούνας ξεναγούσε.

Όλοι οι δημιουργοί γραφής περιπατούσααν

αλλά για τα φτερά μου δεν ρωτούσαν

πόσες μνήμες κουβαλούσαν.

Από τον Κεραμεικό των Αθηνών

μέχρι τους ναούς των Βασιλικών

Πέταξα.

Τι έδειξα;

Λαλούντα μνημεία

ανείπωτες ιστορίες

από το κλεινόν άστυ

ταξίδεψα στις Κρηνίδες

χρωματίζοντας ψηφίδες

κλασικού

ρωμαικού

ελληνοχριστιανικού

πολιτισμού

Μνήματα, μνήμες, μνημεία.

Η πεταλούδα των Φιλίππων

Βγήκε ο ήλιος για να δείξει τα χρώματά μου

χειμωνιάτικο πρωϊνό Σαββάτου.

Πέταξα από την αγορά στο θέατρο

μα φοβήθηκα τον υπόγειο βρυχηθμό των λεόντων.

Συννέφιασε, το κρύο διαπεραστικό

και η ξενάγηση βαραίνει τα φτερά μου.

Τόσες μάχες στρατιωτών

τόσες φωνές εμπόρων

τόσες ιαχές θηριοδαμαστών.

Τελικά πετώ για να κρυφθώ.

Μπαίνω στα μουσεία για να δω

για να ζεσταθώ

και ακουμπώ

στο χρόνο που μισώ

για ελευθερία προσπαθώ

που αγαπώ.