Φιλοσοφίας σκέψεις!

Και πώς γίνεται να θέλω να ζω κι απλά να υπάρχω;
Ακούω μουσικές που δημιουργούν συναισθήματα.
Ακούω και νιώθω σκιές να μ' ακολουθούν, ακόμη κι αν ακίνητη είμαι.
Κάτω απ'  το φως μιας λάμπας που καίει για να φωτίζει ελάχιστα ένα σκοτεινό δρομάκι.
Φωτίζει και δείχνει να έχει αποκτήσει κάποιο νόημα.
Ακόμη κι αν η έννοια λάμπα είναι κάτι ασήμαντο.
Στα σκοτάδια του μυαλού υπάρχει κανένα τέτοιο φως;
Κι αν όχι;
Μπορούμε να τοποθετήσουμε εμείς ένα;
Κι αν το βάλουμε... τότε τι θα γίνει;
Το σκοτεινό εκείνο μέρος θα αρχίσει να δείχνει τις πληροφορίες που ήταν κρυμμένες;
Ή μήπως θα ανοίξει κάποιος χώρος αποθήκευσης για νέες πληροφορίες;
Μήπως μπορούν να υπάρχουν περιπτώσεις που συμβαίνουν και τα δυο;
και απλά να αξιολογούνται και να επιλέγονται με βάση κάποιων κριτηρίων;
Αυτά τα κριτήρια υπάρχουν για να διαχωρίζουν.
Διαχωρισμός βασικών εννοιών που διαφέρουν και μοιάζουν μεταξύ τους.
Το πόσο πολύ διαφέρουν... όχι... δεν είναι ποτέ το ίδιο... εξαρτάται... κι αυτό το "εξαρτάται"!
Έχει γίνει λέξη κλειδί. Δηλώνει ότι σε αυτή την έννοια υπάρχουν αυτά τα κριτήρια διαχωρισμού.
Όμως είναι απαραίτητο να διαχωρίζεις έννοιες, αντικείμενα, πράξεις, άτομα;
Σίγουρα είναι! Διευκρινίζεις την έννοιά σου.
Μήπως όμως αυτός ο διαχωρισμός φέρει επιπτώσεις;
Ο άνθρωπος με τον διαχωρισμό ξεχωρίζει ταυτόχρονα το όμοερφο από το άσχημο.
Βασικός διαχωρισμός κριτηρίων.
Μια έννοια όπως "άνθρωπος" χαρακτηρίζεται αναλόγως την ηθική του ατόμου που την διαχωρίζει ως "όμορφος άνθρωπος" ή "άσχημος".
Επίσης, όταν κάποιος θωρεί ότι ο "λευκός άνθρωπος" είναι το ωραίο, μπορεί και το τοποθετεί στα θετικά της ηθικής του, ενώ στα αρνητικά μπορεί να προσθέσει τον "μαύρο άνθρωπο".
Η ηθική του ανθρώπου όταν μπλέκεται με τα κριτήρια μπορεί να φέρει την καταστροφή.
Οπότε "εξαρτάται" ο διαχωρισμός από την ηθική.
Από ποιους κανόνες η ηθική μας διαμορφώνεται;
Από το περιβάλλον μας,
τις εμπειρίες μας,
τον τρόπο που ζούμε την κάθε μέρα...
...ακόμη κι από την μουσική που ακούμε...
...κι αυτή η "μουσική"... μου δημιουργεί συναισθήματα!

Κυζάκη Δήμητρα Β2