Η ζωή της ΜΑΡΙΚΑΣ ΝΙΝΟΥ = Ευαγγελία Αταμιάν . Το όνομα Μαρίκα τής το
κόλλησε η μάνα του Νίνο, μία θεατρίνα, γιατί παρέπεμπε στη Μαρίκα
Κοτοπούλη.Το επίθετο Νίνου ήρθε από τον Νίνο τον ακροβάτη και, έτσι, η Ευαγγελία Αταμιάν έγινε Μαρίκα Νίνου.
μέσα από την αφήγηση της ΕΛΕΝΗΣ ΟΥΖΟΥΝΙΔΟΥ
Μια Αρμένισσα προσφυγοπούλα που έζησε μια μικρή,τραγική ζωή με μεγάλες επιτυχίες και ατυχίες.
Μια γυναίκα σπαθάτη που περισσότερο πληγώθηκε παρά πλήγωσε.
Μια ξεχωριστή εργάτρια του τραγουδιού που περισσότερο έκλαψε παρά γέλασε.
Μια ζωή μυθιστορηματική σε μια Ελλάδα που προσπαθούσε να σταθεί μετά τον Α΄Π.Π. και τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Λαϊκό και ρεμπέτικο τραγούδι , Β.Τσιτσάνης, ταβέρνα "Τζίμης ο Χονδρός", Κοκκινιά, 25 δραχμές μεροκάματο, Μ.Χιώτης, Σ.Μπέλου, Γ.Μητσάκης ....
ΜΑΡΙΚΑ ΝΙΝΟΥ πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου του 1957 σε ηλικία 39 ετών από καρκίνο....
και όλα τα ντέρτια και τα σεκλέτια γίνονται πόνος, καημός, θλίψη καθώς
herkesin derdi başka =το ντέρτι όλων (του καθενός )είναι διαφορετικό
Νότιος Σταυρός= Σταυρός του Νότου, ο λαμπρότερος αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά το 1603 στην Ουρανομετρία και διαχωρίστηκε από τον Κένταυρο. Είναι ορατός από το Νότιο ημισφαίριο.
Έβραζε το κύμα του γαρμπή είμαστε σκυφτοί κι οι δυο στο χάρτη γύρισες και μου 'πες πως το Μάρτη σ' άλλους παραλλήλους θα 'χεις μπει Κούλικο στο στήθος σου τατού που όσο κι αν το καις δε λέει να σβήσει είπαν πως την είχες αγαπήσει σε μια κρίση μαύρου πυρετού
Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό κι ο Σταυρός του Νότου με τα στράλια Κομπολόι κρατάς από κοράλλια κι άκοπο μασάς καφέ πικρό
Το Άλφα του Κενταύρου μια νυχτιά με το παλλινώριο πήρα κάτου μου 'πες με φωνή ετοιμοθανάτου να φοβάσαι τ' άστρα του Νοτιά
Άλλοτε απ' τον ίδιον ουρανό έπαιρνες τρεις μήνες στην αράδα με του καπετάνιου τη μιγάδα μάθημα πορείας νυχτερινό Σ' ένα μαγαζί του Nossi Be πήρες το μαχαίρι δυο σελίνια μέρα μεσημέρι απά στη λίνια ξάστραψες σαν φάρου αναλαμπή
Κάτω στις ακτές της Αφρικής πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι τα φανάρια πια δεν τα θυμάσαι και το ωραίο γλυκό της Κυριακής
του Γαρμπή:ο θερμόςνοτιοδυτικός άνεμος= Λίβας Στο ναυτικό ανεμολόγιο υπάρχουν οκτώ άνεμοι Άξιον Εστί , Οδυσσέας Ελύτης
Οι σημάντορες άνεμοι που ιερουργούν που σηκώνουν το πέλαγος σαν Θεοτόκο που φυσούν και ανάβουνε τα πορτοκάλια που σφυρίζουν στα όρη κι έρχονται Ο Μαΐστρος, ο Λεβάντες, ο Γαρμπής, ο Πουνέντες,
ο Γραίγος, ο Σιρόκος, η Τραμουντάνα, η Όστρια.
κούλικο: Κούληδες
(λέξη των Ταμίλ)στις βρετανικές αποικίες της ΝΑ Ασίας οι
ανειδίκευτοι εργάτες,
κυρίως αχθοφόροι. Σιωπηλές, φασματώδεις φυσιογνωμίες, με “βαριά ωχροκίτρινη
μορφή” – περίεργοι συνοδοιπόροι ενός ταξιδιού και ενίοτε, σύντροφοι σε μια φευγαλέα αλλά εντυπωτική ερωτική ένωση.
Μαύρος Πυρετός (“Κάλα-Αζάρ” στα χίντι) είναι παρασιτική ασθένεια με βασικό σύμπτωμα τον ψηλό πυρετό με το
συνακόλουθο παραλήρημα. Μεταδίδεται με το τσίμπημα σκνίπας.
βάρδια: H βάρδια στον
Καββαδία δεν είναι απλά τμήμα της ναυτικής ρουτίνας, είναι κατάσταση
οντολογική: μεταξύ ξηράς- θάλασσας, πατρίδας - ξενιτιάς, έρωτα- απουσίας.
κάβος: είναι είτε το ακρωτήριο είτε ένα χοντρό ναυτικό σκοινί.
στράλια: σκοινιά που στερεώνουν τους ιστούς. Καθώς ο
ναύτης κοιτάει ψηλά, τα στράλια είναι σαν να πλαισιώνουν το λαμπρό
αστέρι, τον Σταυρό του Νότου. “Στράλια” όμως επίσης στη γλώσσα των
ναυτικών λέγεται και το νότιο σέλας (aurora australis)
το Άλφα του Κενταύρου: Το πιο λαμπερό Αστέρι στον
που “συνορεύει” με τον Σταυρό του Νότου στον ουρανό του νοτίου
ημισφαιρίου.
παλλινώριο: είναι αυτό που διαθέτει μηχανισμό περιστροφής , επιστροφής
Nossi Be : Το νησί των αρωμάτων, βρίσκεται έξω από
την βορειοδυτική ακτή της Μαδαγασκάρης και πρωτεύουσά του είναι το Ηelt
VilleΤα μεθυστικά αρώματα από τις καλλιέργειες Υλάνγκ Υλάνγκ, πλουμέρια και
βανίλια κατακλύζουν το νησί...
λίνια: linea (γραμμή), πρόκειται για τη νοητή γραμμή του
Ισημερινού (το όριο δηλαδή ανάμεσα στο βόρειο και το νότιο ημισφαίριο)
Στο ποιητικό Εσύ αρμόζει το σκοτάδι. Ακόμη και τα
άστρα, η μοναδική πηγή φωτός μέσα στο σκοτάδι, κατάντησαν γι᾽ αυτόν
βασανιστικά. Η μοναδική στιγμή που το σκοτάδι διακόπτεται λυτρωτικά από
το φως, που το Εσύ γίνεται φως (αστραπή, φάρος) είναι η στιγμή....................
Ο νόστος, του νόστιμου γλυκού της Κυριακής, ο νόστος που σε κάνει να
θυμάσαι και να συνεχίσεις να ζεις. Για τα κοράλλια, για τα φανάρια, τα
πλευρικά τα φώτα της λοξής πορείας, για το ωραίο γλυκό, για την μιγάδα.
Όχι για..................
