Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΤΕΥΚΡΟΣ, Σφαιρικά κάτοπτρα, επίπεδοι φόνοι


Ο συγγραφέας  έχει δηλώσει σε συνέντευξή του: 
 Γράφω γιατί νιώθω την ανάγκη να ταξιδέψω, στον χώρο και στον χρόνο, γράφω καμιά φορά και για να διοχετεύσω κάπου την οργή μου. Η εναλλακτική λύση θα ήταν κάποια ακραία βίαιη ενέργεια κι επειδή είμαι μάλλον ατζαμής θα με πιάνανε αμέσως· οπότε ευτυχώς που έχω το γράψιμο!΄΄
Και για το συγκεκριμένο βιβλίο στην ερώτηση αν
Ο νόμος των κατόπτρων τελικά εφαρμοσμένος στη ζωή νικά τον χρόνο;
απάντησε:
Αντιγράφω τον μεγάλο G.H. Hardy: «Θα θυμούνται τον Αρχιμήδη όταν ο Αισχύλος θα έχει ήδη ξεχαστεί, επειδή οι γλώσσες πεθαίνουν, ενώ οι μαθηματικές ιδέες ποτέ». Με αυτή την έννοια, ο νόμος των κατόπτρων, όπως και κάθε μαθηματικό θεώρημα νικά τον χρόνο.
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα «Σφαιρικά κάτοπτρα, επίπεδοι φόνοι» μοιάζει να είναι για σας πολλά: τα Μαθηματικά που αγαπάτε, η Κύπρος που αγαπάτε..., τι άλλο;
Στα «Σφαιρικά κάτοπτρα» κατέθεσα πρώτα απ’ όλα την αγάπη μου για τα Μαθηματικά και τον πόνο μου για τα πάθη της Κύπρου όπου ο Απόλλων, αντίθετα με τον αρχαίο συνονόματό μου, δεν «μ’ εθέσπισεν οικείν». Κατέθεσα ακόμα τον σεβασμό μου για τη γυναίκα, που για να πορευτεί έχει να αντιπαλέψει πέρα απ’ όλα τα άλλα κι ενάντια στις κοινωνικές προκαταλήψεις, και τον θαυμασμό μου για όλους τους σοφούς, Αιγύπτιους, Βαβυλώνιους, Έλληνες, Άραβες που τόλμησαν να αμφισβητήσουν την αυθεντία. Τέλος κατέθεσα την απέχθειά μου για την πιο μολυσματική νόσο από την απαρχή του χρόνου: το πάθος για την εξουσία.



Μαθαίνεις μαθηματικά, φυσική, ιστορία, παλαιογραφία, χημεία, φαρμακολογία, κυπριακά, πολιτική…
Και φωτίζεσαι
Για προβλήματα κατόπτρων, μυστηρίων, αρχομανίας, αρχαιοκαπηλίας, ερώτων , παθών
Και έτσι
ορίζεις τις προσωπικές σου γωνίες και οπτικές!
Η κυριότερη λέξη γι΄ αυτό το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι
Αντανάκλαση
Χρόνου, φωτός, σφαίρας, σχέσεων, ιδιοτήτων. Και η παρεπόμενη έννοια
Είδωλα
Εξουσίας, έρωτα, δολοφονίας, γραφής και αντιγραφής άρα και ενημέρωσης άρα και αλήθειας.
Τελικά το μυστήριο λύνεται στην τελευταία σελίδα;
Ο καθρέφτης δείχνει ποτέ την αλήθεια; Ο θεατής-αναγνώστης μαθαίνει ποτέ την αλήθεια;
Η μυθοπλασία είναι μια πραγματικότητα;

Σκέφτεσαι και αφού κλείσεις το βιβλίο και ενδιάμεσα και στο τέλος. Μπορείς να ξαναγράψεις μια καινούρια ή μια διαφορετική ιστορία. Μπορείς να προεκτείνεις, να αφαιρέσεις, να διαφοροποιήσεις!  Η πετυχημένη συγγραφή εμπνέει. Δεν εξαντλεί το θέμα ούτε τον αναγνώστη.
Σφαιρικά κάτοπτρα, επίπεδοι φόνοι
Δεν σκότωσα εγώ τη Λωρ ντε Γκρεναντίν Μπουατέζ ερωμένη του βασιλιά  κι ας είχα κάθε λόγο να επιθυμώ τον θάνατό της... Έτσι αρχίζει την αφήγησή της η αινιγματική Δόνα Εστεφάνα, προσωπική γιάτρισσα της Βερεγγάριας από τη Ναβάρα, της όμορφης συζύγου του Ριχάρδου Α΄του Λεοντόκαρδου που δεν την άγγιξε ποτέ. 

1956. Η μις Άγκατ Εγγλέζα βυζαντινολόγος, ο Γκρασουγιέ Γάλλος παλαιογράφος κι ο Μάριος Ιωάννου νεαρός Έλληνας μαθηματικός καλούνται επειγόντως στην Κύπρο για να αξιολογήσουν ένα χειρόγραφο που χρονολογείται στην περίοδο της Τρίτης Σταυροφορίας. Το χφ Κιτάπ αλ μαναζίρ = Εγχειρίδιο Οπτικής γράφτηκε στα λατινικά και στα αραβικά. Στο κείμενο αναφέρεται ένα δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα, που παρέμενε άλυτο από την εποχή του Πτολεμαίου, αλλά και ένας μυστηριώδης φόνος. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν οι τρεις εμπειρογνώμονες γίνονται μάρτυρες, οχτακόσια χρόνια αργότερα, ενός ακόμα φόνου του βρετανού συνταγματάρχη Νίκολς –υπεύθυνου πολιτιστικών θεμάτων αλλά και μανιώδη συλλέκτη χφφ- που τους έχει καλέσει στη βίλα Γέφυρα του Ουρανού στη Λεμεσό.



Μία αδιάκοπη εναλλαγή: εποχών, κεφαλαίων, μια 1191 μια 1956, Αγγλία, Κύπρος, Μεσαίωνας. Θρόνοι - παρασκήνια, βασιλιάδες-μοναχοί, κοσμική και θρησκευτική εξουσία, κεντρική διοίκηση-κατοχή, σύζυγος-παλλακίδα, φάρμακα-φαρμάκια, είδωλα- πραγματικότητα, έρωτας-πάθος, ετερόφυλοι-ομοφυλόφιλοι, υπηρέτες-αρχηγοί, χειρόγραφο-αντίγραφο,  παρελθόν- παρόν, θεωρία-πράξη,  διπλή ίντριγκα, δύο φόνοι, πόρτα-παράθυρο, ενημέρωση-παραπληροφόρηση, διπλό μυστήριο! Μόνο η Ευκλείδεια  γεωμετρία μιλά για παράλληλες ευθείες. Οι άλλες γεωμετρίες υποστηρίζουν ότι κάπου συναντώνται. Μήπως οι καλές και οι κακές ηδονές –κατά Αριστοτέλη- δίνουν σημείο τομής;



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου